عنوان مقاله :
ارتباط ميان چاقي با يبوست و يبوست عملكردي در بزرگسالان ايراني
پديد آورندگان :
سالك ، نجمه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - كميتهي تحقيقات دانشجويي , دادخواه ، عادله دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - كميتهي تحقيقات دانشجويي , صانعي ، پروانه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي تغذيه و علوم غذايي، مركز تحقيقات امنيت غذايي - گروه علوم تغذيه، كميتهي تحقيقات دانشجويي , حسنزاده كشتلي ، عمار دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات كاربردي گوارش , اسماعيلزاده ، احمد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي تغذيه و علوم غذايي، مركز تحقيقات امنيت غذايي - گروه تغذيهي جامعه , اديبي ، پيمان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات كاربردي گوارش
كليدواژه :
يبوست , يبوست عملكردي , شاخص تودهي بدني , چاقي عمومي , چاقي شكمي
چكيده فارسي :
مقدمه: يبوست، يك اختلال شايع در دستگاه گوارش است كه بر كيفيت زندگي بيمار اثر ميگذارد. يافتههاي حاصل از مطالعات انجام شده در رابطه با چاقي و يبوست، ضد و نقيض هستند. هدف از انجام اين مطالعه، شناسايي ارتباط ميان چاقي عمومي و چاقي شكمي با يبوست و يبوست عملكردي در گروه بزرگي از جمعيت بزرگسال ايراني بود. روشها: در اين مطالعهي مقطعي انجام شده روي 4457 بزرگسال، با استفاده از اندازههاي تنسنجي برگرفته از پرسشنامهي خود- اجرا، افراد بر اساس شاخص تودهي بدني به سه دسته افراد با وزن طبيعي، افراد با اضافه وزن و افراد چاق و بر اساس دور كمر به سه دستهي طبيعي، داراي اضافه وزن شكمي و افراد با چاقي شكمي، طبقهبندي شدند. شيوع يبوست و يبوست عملكردي و اجزاي آن با توجه به معيارهاي III ROME مورد بررسي قرار گرفت. يافتهها: شيوع يبوست و يبوست عملكردي در بين افراد مورد مطالعه به ترتيب 33/6 و 15/3 درصد بود. پس از تعديل عوامل مخدوشگر، افراد چاق نسبت به افراد با شاخص تودهي بدني طبيعي، 32 درصد بيشتر در معرض خطر ابتلا به يبوست بودند (1/71-1/03: CI 95 درصد؛ 1/32 = OR يا Odd ratio). ارتباط معنيداري بين چاقي با خطر ابتلا به يبوست عملكردي يافت نشد. زماني كه آناليزها به تفكيك جنس صورت گرفت، ارتباط معنيداري بين اضافه وزن و چاقي در مدل خام با خطر ابتلا به يبوست در زنان مشاهده شد؛ به طوري كه زنان داراي اضافه وزن، نسبت به زنان با شاخص تودهي بدني طبيعي، 21 درصد (1/45-1/02 :CI 95 درصد؛ 1/21 = OR) و زنان چاق نسبت به زنان با شاخص تودهي بدني طبيعي 65 درصد (2/15-1/26 :CI 95 درصد ؛1/65 = OR) خطر بيشتري براي ابتلا به يبوست داشتند. بررسي ارتباط چاقي شكمي با يبوست و يبوست عملكردي در كل افراد مورد مطالعه، حاكي از وجود ارتباطهاي معنيدار بين چاقي شكمي با خطر ابتلا به يبوست و يبوست عملكردي در مدل خام بود، اما تعديل براي عوامل مخدوشگر، باعث از بين رفتن اين ارتباطها گرديد. آناليزها به تفكيك جنس در مدلهاي تعديل شده، هيچ گونه ارتباط معنيداري بين چاقي شكمي با خطر ابتلا به يبوست و يبوست عملكردي در مردان يا زنان نشان نداد. نتيجهگيري: چاقي عمومي با افزايش معنيدار خطر يبوست در اين جمعيت مرتبط بود؛ در حالي كه چاقي شكمي ارتباطي با يبوست و يبوست عملكردي نداشت. چاقي عمومي در زنان با افزايش معنيدار خطر يبوست همراه بود؛ در حالي كه در مردان هيچ ارتباط معنيداري بين چاقي يا چاقي شكمي با يبوست و يبوست عملكردي مشاهده نشد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان