بررسي پوسچر بدني و تأثير مداخلات فني بر بهبود آن در كاركنان پتروشيمي در سال 1397

مقدمه: كي از عوامل مهم و گسترده كه منجر به غيبت ناشي از كار ميگردد اختلالات اسكلتي عضلاني در محيط هاي كاري ميباشد در اين مطالعه به بررسي ارزيابي پوسچر هاي بدني و بهبود ايستگاه هاي كاري در صنعت پتروشيمي پرداخته شده است. روش كار: اين مطالعه به صورت مداخله اي در شركت پتروشيمي صورت گرفته است با توجه به نوع كار، ارزيابي پوسچر از 2 روش QEC و LUBA استفاده گرديد. بررسي ابعاد انتروپومتريك كاركنان، طراحي صندلي ارگونوميك صورت گرفت سپس مجدداً ارزيابي پوسچر مورد بررسي قرار گرفت داده ها بر اساس آزمونهاي آماري تي تست زوجي و نرم افزار 19 SPSS مورد بررسي قرار گرفته است. يافته ها: در روش QEC ، 100 درصد مشاهدات كارگران بخش بارگيري در سطح چهارم و 100 درصد فراواني مشاهدات در بخش دوخت كيسه در سطح 3 اقدامات اصلاحي قرار گرفتند. ارزيابي پوسچر به روش LUBA نشان داد 50 درصد از پوسچرها در ناحيه 3 جدول اقدامات اصلاحي و 5 / 37 درصد پوسچرها درسطح 3 قرار گرفته است. بعد از مداخله 28 درصد فراواني با روش QEC در سطح سوم و 72 درصد در سطح دوم قرار گرفت. LUBA نشان داد كه 20 درصد از پوسچرها در ناحيه 3 از جدول اقدامات اصلاحي و 80 درصد پوسچرها در ناحيه 2 از جدول اقدام اصلاحي قرار گرفته است. نتيجه گيري: دو روش مذكور هم خواني مشتركي را براي ارزيابي پوسچر نشان داده است لذا ميتوان نتيجه گرفت با به كارگيري مناسب از طراحي باعث بهبود پوسچر هاي نامناسب در محيط كار گرديد و از اختلالات اسكلتي عضلاني پيشگيري نمود.