مقايسه اثر بخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و درمان فراشناخت بر نشاط ذهني، بهزيستي روانشناختي و تاب آوري مادران كودكان فلج مغزي

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثر بخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و فراشناخت درماني بر بهزيستي روانشناختي، نشاط ذهني و تاب آوري مادران كودكان فلج مغزي انجام شد. روش كار: نمونه ها به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده برگزيده (به تعداد 39 نفر) و سپس به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش (13 نفر در گروه شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و 13 نفر در گروه درمان فراشناختي) و يك گروه كنترل (13 نفر) تقسيم شدند. در پيش آزمون از پرسشنامه هاي بهزيستي روانشناختي ريف مقياس تاب آوري كونر ديويدسون، مقياس نشاط ذهني موقعيتي ريان و فريدريك استفاده شد. در مرحله ي بعد، شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و فراشناخت درماني طي 8 جلسه و يكبار در هفته به مدت دو ساعت بر روي گروههاي آزمايش اجرا شد و گروه كنترل تحت هيچ مداخله اي قرار نگرفت. سپس پس آزمون براي هر سه گروه تكميل گرديد. نهايتاً پس از دو ماه مجدداً هر سه گروه مورد سنجش قرار گرفتند و داده هاي لازم گردآوري و با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه تفاوت معناداري بين دو گروه درمان فراشناختي و شناخت درماني بر مبتني ذهن آگاهي با گروه گواه در متغيرهاي بهزيستي وانشناختي و نشاط ذهني وجود دارد. ولي، در متغير تاب آوري اين تفاوت معنادار نبود. همچنين در مقايسه دو درمان ذهن آگاهي و فراشناخت بر متغيرهاي پژوهش حاضر نتايج حاكي از عدم وجود تفاوت معني دار بين دو گروه بود. نتيجه گيري: با عنايت به يافته هاي بدست آمده، به منظور افزايش سطح بهزيستي روانشناختي و نشاط ذهني، مادران كودكان فلج مغزي بايد مداخلات فراشناخت درماني و شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي توجه بيشتري مبذول گردد.