بررسي ارتباط غلظت آلاينده‌ها و برخي پارامترهاي اقليمي با ميزان مرگ‌هاي ناشي از بيماري‌هاي قلبي و تنفسي در شهر شيراز

مقدمه: ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺪن و رﺷﺪ روزاﻓﺰون ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﯽ موجبات افزايش ميزان آلودگي را فراهم كرده است و تاﺛﯿﺮ ﻣﺨﺮﺑﯽ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ داﺷﺘﻪ است‌، در اين پژوهش به بررسي ارتباط غلظت آلاينده‌ها و برخي پارامترهاي اقليمي بر ميزان مرگ‌هاي ناشي از بيماري‌هاي قلبي و تنفسي در شهر شيراز پرداخته شده است. روش بررسي: مطالعه از نوع تحليلي است بدين منظور ابتدا به جمع‌آوري آمار روزانه مربوط به عناصر اقليمي (دما، رطوبت، فشار، باد) طي دوره آماري (۱۳۹3۱۳۸۳) از اداره كل هواشناسي شيراز، و اطلاعات روزانه مربوط به آلاينده‌هاي هوا (CO،PM،NO2،SO2،O3) از اداره كل محيط زيست شيراز و آمار مرگ و ميرهاي قلبي عروقي و تنفسي مربوط به همين دوره آماري از دانشگاه علوم پزشكي شيراز پرداخته شد در مرحله بعد با استفاده از نرم‌افزار version 22 SPSS به تحليل روش‌هاي آماري و روابط همبستگي ميانگين ماهانه، فصلي و سالانه متغيرها با فوت‌شدگان در سال‌هاي مورد بررسي پرداخته شد. نتايج: نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آنست كه بين پارامتر‌هاي اقليمي (رطوبت، فشار، دما و باد) ﺑﺎ ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮهاي ﻧﺎﺷﻲ از ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي قلبي - عروقي و تنفسي ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداري در سطح ۹۵ و ۹۹ درصد (P 0/01 P 0/05 , ) وﺟﻮد دارد. ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮهاي ﻧﺎﺷﻲ از بيماري‌هاي ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻓﺼﻮل ﻣﺨﺘﻠﻒ در شيراز ﺗﻔﺎوت آﺷﻜﺎري ﻣﺸﺎﻫﺪه مي‌شود و مرگ و ميرهاي ناشي از بيماري‌هاي قلبي عروقي به نسبت بيماري‌هاي تنفسي داراي حساسيت بيشتري نسبت به پارامترهاي اقليمي هستند. نتيجه‌گيري: در مجموع در طول دوره آماري مورد نظر هيچ روز آلوده به آلاينده‌هاي O3 و NO2 در شهر شيراز مشاهده نگرديد. روابط بين آلاينده‌ها ديگر و ميزان مرگ و مير نيز معنا‌دار بودند اين همبستگي با تاخير زماني ۵۱ روزه براي آلاينده‌هاي CO و PM10 و ۱۰۶ روزه را SO2 نشان مي‌دهد.