مقايسه تغييرات نيتريك اكسايد بافت هيپوكمپ و حس درد رت هاي نر مدل پاركينسوني متعاقب 6 هفته تمرينات تداومي و تناوبي

مقدمه: نيتريك اكسايد علاوه بر نقش‌هاي مفيدي كه در بدن دارد، اما سنتز بيش از حد آن باعث ايجاد بيماري‌هاي نورودژنراتيو مي‌شود، بنابراين هدف از پژوهش حاضر، مقايسه تغييرات نيتريك‌ اكسايد بافت هيپوكمپ و حس درد رت هاي نر مدل پاركينسوني متعاقب 6 هفته تمرينات تداومي و تناوبي بود. روش بررسي:در اين پژوهش كه از نوع تحقيقات تجربي بود از 24 سر رت نر نژاد ويستار استفاده شد. آزمودني ها با استفاده از رزرپين به پاركينسون مبتلا شدند، سپس در 4 گروه تقسيم شدند.تمرينات هوازي به‌مدت 6 هفته و هر هفته 5 جلسه اجرا شد، كه مدت تمرين از هفته اول تا ششم، روزانه طوري افزايش يافت كه از 15 دقيقه در روز اول به 40 دقيقه در هفته ششم رسيد، گروه تمرين تناوبي مدت زمان مشخص شده تمرين را در هفته نخست در دو نوبت در هفته‌هاي دوم تا چهارم در چهار نوبت و در هفته‌هاي پنجم تا ششم در شش نوبت اجرا كردند، در پايان 6 هفته حس درد با استفاده از آزمون فرمالين اندازه‌گيري سپس رت ها كشته شدند،و بافت هيپوكمپ جدا، و نيتريك اكسايد با استفاده از روش الايزا و كيت هاي مخصوص اندازه گيري شد. نتايج با استفاده نرم افزار spss نسخه 19 و با استفاده از آزمون تحليل واريانسيك راهه و آزمون تعقيبيLSDتجزيه وتحليل شد. نتايج: نتايج نشان داد بيماري پاركينسون باعث افزايش سطوح نيتريك اكسايد مي‌شود (P≤0.05). كه تمرينات هوازي تداومي و تناوبي باعث كاهش نيتريك اكسايد مي‌شود (P≤0.05). نشان داده شد بين دو گروه تمريني اختلاف معني‌داري وجود ندارد (P≤0.68 ‌). هم‌چنين گروه كنترل پاركينسون افزايش درد معني‌داري نسبت به گروه كنترل سالم نشان داد (P≤0.01). دو نوع تمرين باعث كاهش ميزان احساس درد شد(P≤0.05)، كه بين دو گروه تمريني اختلاف معني‌داري وجود نداشت (P≤0.23). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش، تمرينات هوازي تداومي و تناوبي باعث كاهش سطوح نيتريك اكسايد و احساس درد در رت‌هاي مدل پاركينسوني شد.