بهينه‌سازي خواص پارچه بي بافت با استفاده از نانو بيو مواد به منظور كاربرد در پانسمان زخم

مقدمه: پانسمان‌ها علاوه بر نقش محافظتي، موجب پيشگيري از عفونت و كمك به فرآيند التيام زخم مي شوند. در اين تحقيق، تاثير بهينه سازي خواص پارچه بي بافت سوزن زني كالندر شده به‌كمك مواد تكميلي همچون عسل، آلوئه ورا، كيتوسان و نانو نيترات نقره، جهت استفاده در پانسمان زخم بررسي شده است. روش بررسي: ابتدا نمونه پارچه هاي پلي استر بي بافت سوزن زني، كالندر گرديد و با توجه به‌ويژگي هاي فيزيكي مورد انتظار براي مصرف پانسمان، از جمله ميزان چروك پذيري، نفوذپذيري هوا و...، نمونه بهينه اوليه از پارچه هاي بي‌بافت انتخاب گرديد. سپس با بهره‌گيري از مواد مورد اشاره، عمليات تكميل ضدباكتري بر روي پارچه بهينه اوليه صورت گرفت. در ادامه، علاوه بر انجام تست سميت سلولي و ضدباكتري با استفاده از باكتري هاي استافيلوكوكوس اورئوس و اشريشياكولي، مجدداً آزمون هاي فيزيكي قبلي بر روي نمونه‌هاي تكميل شده انجام و نهايتاً نمونه بهينه پيشنهادي انتخاب گرديد. نتايج: نتايج نشان داد كه نمونه پارچه بي بافت بهينه شده با تركيبي از چهار محلول نانو نيترات نقره 1%، آلوئه ورا 20%، عسل7% و كيتوسان1%، در مقايسه با ساير نمونه هاي مورد بررسي، خواص مناسب تري را از خود نشان مي دهد. ضمناً آزمايشات مرتبط، هيچ‌گونه سميت و حساسيت سلولي را براي محلول ها و نمونه هاي بهينه شده نشان نداد. هم چنين، نتايج حاصل از انجام آزمايش طيف سنج مادون قرمز نيز نشان دهنده ايجاد ارتعاشات كششي هيدروكسيل در عدد موجي 3200-3400 مي باشد. نتيجه‌گيري: نمونه پارچه بي بافت سوزن زني كالندر شده كه به‌كمك تركيب چهار محلول پيشنهادي، از حيث سميت سلولي و ضدباكتري بهينه‌سازي شده است، خواص مورد نظر پانسمان زخم را دارا مي باشد.