ارائه الگوي علي كيفيت محيط دانشگاه، ارزش‌هاي دانشجو و آداب علمي دانشجويان

مقدمه: هدف كلي پژوهش، ارائه الگوي علي كيفيت محيط دانشگاه، و بررسي ارزش‌هاي دانشجو و آداب علمي آنان در دانشگاه پزشكي شيراز بود. روش بررسي: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد؛ جامعه آماري پژوهش شامل دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه شيراز بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي، 338 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش شامل، پرسشنامه ارتباطات دانشگاه و دانشكده (ارنست بوير، 1990)؛ ارزش‌هاي دانشجو (دزيوانسكا، 2017) و پرسشنامه آداب تحصيلي دانشجويان (كلارك و اسپرينگر ،2010) بود. داده‌هاي حاصل از پرسشنامه‌ها در دو بخش توصيفي و استنباطي و با استفاده از آزمون‌هاي آماري توسط نرم‌افزارهاي SPSS نسخه 21 و Lisrel8.54 بررسي شده‌اند. با اجراي الگوي معادلات ساختاري مشخص شد كه الگوي پيشنهادي از برازش مناسبي برخوردار است و آداب علمي دانشجويان به خوبي از طريق كيفيت محيط دانشگاه پيش‌بيني و تبيين شده است (0.98 = GFI و 0.054 = REMEA). نتايج: نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كيفيت محيط دانشگاه اثر مثبت و معنادار بر آداب علمي دانشجويان (pvalue 0.001) دارد، همچنين كيفيت محيط دانشگاه داراي اثر مثبت و معنادار بر ارزش‌هاي دانشجويان (pvalue 0.001) بوده، و ارزش‌هاي دانشجو با كنترل كيفيت محيط دانشگاه، پيش‌بيني كننده مثبت و معنادار آداب علمي دانشجويان (pvalue 0.001) مي‌باشد. همچنين ارزش‌هاي دانشجو، نقش واسطه‌اي در ارتباط بين كيفيت محيط دانشگاه و آداب علمي دانشجويان دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به نقش كيفيت محيط دانشگاه در ارتباط با ارزش‌هاي دانشجو و آداب علمي آنان ،توصيه مي‌شود تدابير لازم جهت توسعه و تعالي كيفيت محيط دانشگاه اتخاذ گردد و محيط دانشگاه و ملزومات آن زمينه‌ساز دروني ساختن ارزش‌ها در دانشجويان با هدف فرهيختگي آنان به سمت كمال مطلوب باشند، زيرا ارزش‌ها تعيين كننده مسير مطلوب زندگي دانشجويي به ويژه در سال‌هاي آخر تحصيلي مي‌باشند و دانشجو بر اساس مجموعه ارزش‌هاي دروني شده در وي، انگيزه لازم را به دست آورده و در جهت اهداف عالي و متعالي آينده خويش، تلاش و كوشش مي‌نمايد.