بررسي رابطه‌ي بين حكمراني خوب و رضايت‌مندي ارباب‌رجوع دستگاه‌هاي دولتي استان خراسان جنوبي

در مديريت دولتي، اصول حكمراني خوب به‌عنوان يكي از جنبه‌هاي پارادايم جديد مطرح است و تأكيدي ويژه بر نقش مديران دولتي در فراهم نمودن و ارائه خدمات با كيفيت بالا به ارباب‌رجوع و گروه‌هاي مختلف و جلب رضايت آن ها دارد. با توجه به اهميت رضايت‌مندي ارباب‌رجوع و ضرورت پياده شدن ويژگي‌هاي حكمراني خوب در سازمان‌هاي دولتي، هدف اين پژوهش بررسي رابطه‌ي بين حكمراني خوب و رضايت‌مندي ارباب‌رجوع دستگاه‌هاي دولتي تعيين شد. اين پژوهش از نظر روش، توصيفي از نوع همبستگي بود. مديران و كارشناسان سازمان هاي دولتي (310 نفر) و ارباب‌رجوع آن ها به‌عنوان جامعه‌ي آماري در نظر گرفته شدند. به روش نمونه گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي، 172 كارشناس و مدير و به روش نمونه گيري تصادفي، 384 ارباب‌رجوع، نمونه‌ي آماري پژوهش را تشكيل دادند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش‌نامه محقق ساخته ارباب‌رجوع (18 سؤال) و پرسش‌نامه استاندارد حكمراني خوب (35 سؤال) بود. اطلاعات گردآوري‌شده بر اساس آمار توصيفي و استنباطي (ضريب همبستگي و فريدمن) از طريق نرم‌افزار آماري spss20 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد در كل بين حكمراني خوب و رضايت‌مندي ارباب‌رجوع رابطه‌ي معني داري وجود نداشت. در بررسي خرده مقياس‌هاي حكمراني خوب، تنها بين بعد شفاف سازي با رضايت‌مندي ارباب‌رجوع رابطه‌ي معني دار معكوس مشاهده شد. در مابقي خرده مقياس‌هاي حكمراني خوب (نتيجه گرايي، اثربخشي نقش‌ها و وظايف، ارتقاء ارزش‌ها، ظرفيت سازي و پاسخگويي) با رضايت‌مندي ارباب‌رجوع رابطه معني داري مشاهده نشد.