شناسايي راهكارهاي اقليمي معماري بومي مؤثر بر شرايط آسايش اقليمي مدارس شهر اراك

معماري امري متأثر از اقليم است و بهره گيري از راهكارهاي اقليمي، به فراهم شدن شرايط آسايش در فضا كمك مي‌كند. با ايجاد شرايط آسايش در مدارس به عنوان يكي از فضاهاي آموزشي، مي‌توان بهره‌وري آن‌ها را ارتقاء بخشيد. يكي از مسئله‌هاي مدارس، عدم وجود شرايط آسايش در آن‌ها مي‌باشد. بدين معنا كه توجه به راهكار‌‌‌هاي اقليمي در طراحي مدارس مورد غفلت بوده است. هدف از اين پژوهش شناسايي راهكار‌هاي اقليمي معماري بومي مؤثر بر شرايط آسايش اقليمي با تمركز بر مدارس شهر اراك و تعيين ميزان تاثير‌گذاري هريك مي‌باشد. روش تحقيق پيمايشي بوده و با تكنيك دلفي انجام شده است. بدين منظور ابتدا پرسشنامه باز‌پاسخ ميان صاحب‌نظران توزيع و پاسخ‌ها بررسي و ليست اوليه راهكارها استخراج گرديد. در مرحله بعد، تأثير‌گذاري راهكارها بوسيله پرسشنامه بسته‌پاسخ بررسي و داده‌ها بوسيله نرم‌افزار SPSS تحليل شدند. در نهايت، متخصصان با در نظر‌گيري نتايج آماري، ليست نهايي راهكار‌هاي اقليمي را بيان كردند. نتايج نشان داد، راهكارهاي اقليمي، به ترتيب اهميت شامل: جهت‌گيري، جاي‌گيري، جزئيات و معماري ساختمان مي‌شوند. از ميان عوامل مربوطه، جهت‌گيري ساختمان با توجه به زاويه تابش آفتاب، بهره‌گيري از انرژي خورشيد در ساعات آفتابي فصل سرما و جهت‌گيري ساختمان با توجه به جهت وزش باد در زمستان، داراي بيشترين تأثير هستند