نمايش تبادلات معماري و شهرسازي ايران و غرب در سفرنامه هاي ايرانيان به فرنگ در دوره قاجار

رويارويي با تمدن غرب و تاثيرش بر شهرسازي و معماري از مهم ترين موضوعات براي طراحان در عرصه هاي ملي و بين المللي است. نخستين برخوردهاي تاثيرگذار در فضا ها و سيماي شهري و خيابان كشي هاي در ايران به دوره قاجار باز مي گردد .همزماني تحولات در شهر قاجاري با تحولات صنعتي و تغيرات كالبدي شهرهاي اروپايي و بازديد ايرانيان از آنجا موجب تغيير در آرمان ها و ذهنيت ايرانيان گرديد. از ميان مسيرهايي كه محقق را در جريان اين تبادل قرار مي دهد سفرنامه هاي ايرانيان به فرنگ جايگاه ويژه اي دارند. اين پژوهش به تحليل سفرنامه ها از زاويه شهرسازي مي پردازد. حدود سي گزارش سفر در بازۀ زماني ابتداي قاجار تا جنبش مشروطه در محدودۀ مطالعاتي قرار گرفته است . سپس تاثير اين سفرنامه ها بر تحولات شهري و خيابان بندي تهران در دوره قاجار مشاهده گرديده و اطلاعات بدست آمده در سفرنامه ها را در آنها مورد ارزيابي قرار مي دهد. روش اين پژوهش از نوع روش محتواي تحقيق كيفي از متون تاريخي است. در نتايج پژوهشگر به تبيين نقش محوري سفرنامه ها و بالخصوص سفرهاي سه گانه ناصرالدين شاه در تحولات شهري تهران قاجاري مي پردازد