بررسي رابطه بعد اجتماعي كيفيت محيطي فضاهاي شهري با سرمايه اجتماعي (مورد پژوهي: محورهاي سعادت آباد، آيت و مدائن تهران)

سرمايه اجتماعي، قابليت نهفته در روابط افراد جامعه است كه باعث انجام امورات جامعه مي شود و پيش شرط شكل گيري آن وجود فضايي است كه در آن افراد حضور داشته و روابط اجتماعي بين آنها شكل بگيرد. اين مقوله فضاهاي عمومي شهري را عنوان بستر ساز حضور افراد را مطرح مي نمايد. مقاله حاضر به بررسي ارتباط و تاثير بعد اجتماعي كيفيت محيطي و مولفه هاي آن بر سرمايه اجتماعي پرداخته شد. حجم نمونه 300 نفر افراد بالاي 18 سال در سه محور سعادت اباد، آيت و مداين در 8 و 16 مي باشد كه به روش تصادفي ، مناطق 2 انتخاب گرديد. نتايج تحقيق مويد رابطه مثبت و معني داري در سطح 99 درصد و با شدت 493% سرمايه اجتماعي با بعد اجتماعي مي باشد. در جمع بندي مولفه هاي بعد اجتماعي تمام مولفه هاي بعد اجتماعي به غير ارتباط مردم و فضا رابطه معني دار و مثبت با سرمايه اجتماعي دارند.