تحليل ساختار هندسه كالبدي در فرم معماري فضاهاي شهري نظامي، نمونه موردي: قلعه سردار اسعد در استان چهارمحال و بختياري

تاكنون قلعه هاي استان چهارمحال و بختياري از منظرگاه مطالعات هندسي در دوران تاريخي مورد مطالعه جدي قرار نگرفته است. بر اساس انديشه رايج هندسه در بناهاي ايراني در سراسر تاريخ يك هويت ثابت و تدوام يافته دارد. معماري گذشته بر پايه هندسه بنا شده كه از ويژگي هاي بارز آن ايجاد تناسبات و ساختار فرمي در پلان و سطوح است. با شناخت و تحليل هندسه كالبدي قلعه هاي استان چهارمحال و بختياري از لحاظ فرم و هندسه معماري مي توان به ساختار فرمي و نحوه اجزا آنها پي برد. معماري هندسي قلعه ها به شكل مستقيم از اندازه، ابعاد، پلان، شكل و فرم آن تاثير مي گيرد. پژوهشگران ديگر در قلعه هاي ايراني بيشتر به روي فرضيه هاي معنوي يا فرآيند ساخت پلان، مستقل از معماري هندسه كالبدي آنها پرداخته اند. اين مقاله براي نخستين بار تلاش دارد جايگاه هندسه كالبدي قلعه سردار اسعد در استان چهارمحال و بختياري را در فرآيند شكل گيري معماري و فرم آن مورد بررسي قرار دهد. پژوهش حاضر با استفاده از تحليل روابط شكلي اعضاي پلان قلعه ويژگي هاي معماري هندسه كالبدي قلعه هاي نمونه هاي حاضر را مورد تحليل قرار خواهد گرفت. روش مورد استفاده در اين پژوهش بر پايه داده هاي كتابخانه اي از يك سو و داده هاي ميداني شامل برداشت هاي محلي نهاده شده است. اين نوشتار برآن است تا تاثير تغييرات ساختاري به روي جنبه هاي معماري قلعه را مورد تحليل قرار دهد. مروري بر مطالعات محققان در خصوص بازخواني و بازانديشي قلعه هاي استان نشان مي دهد كه تاكنون اين تحليل ها به طور عمده با رويكرد هندسي بر فرآيند شكل گيري قلعه هاي خان نشين استان مورد شناسايي صورت نگرفته است.