تبيين رابطه بين سرمايه اجتماعي و مديريت شهري با نقش ميانجي مشاركت شهروندان (مطالعه موردي: شهرداري كرمان)

هدف تحقيق حاضر بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي، مديريت شهري و مشاركت شهروندان مي باشد. جامعه آماري در تحقيق حاضر شامل 203 نفر از مراجعان به شهرداري هاي استان كرمان مي باشد. روش نمونه گيري پژوهش حاضر به روش تصادفي ساده و با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه برابر با 133 نفر مي باشد. محقق از پرسشنامه هاي سه گانه كه تمامي سئوالات به صورت طيف پنج گزينه اي ليكرت مي باشند براي جمع آوري داده ها استفاده كرده است. در اين تحقيق از مدل روابط ساختاري جهت تحليل داده ها استفاده گرديد. براي تعيين روايي و اعتبار پرسشنامه از روايي محتواييي و ضريب آلفاي كرونباخ استفاده گرديد كه مقدار آن براي پرسش نامه سرمايه اجتماعي برابر 0.82، براي پرسشنامه مشاركت شهروندان 0.91و براي پرسشنامه مديريت شهري برابر با 0.91 به دست آمد. براي تحليل داده ها و انجام آزمون فرضيه ها و ساير تحليل هاي اين پژوهش نرم افزار آماري lisrel به كار گرفته شد. نتايج نشان داد كه بين سرمايه اجتماعي و مشاركت شهروندان رابطه معناداري بوده، همچنين بين مشاركت شهروندان و مديريت شهري رابطه وجود داشته و بين سرمايه اجتماعي و مديريت شهري رابطه معناداري وجود دارد.