الگوي راهبردي نظام نوآوري فناورانه دفاعي در جنگ تركيبي

علم و فناوري بايد در بستري از خلاقيت و با راه‌كارهاي عملياتي به مرحله عمل برسند و در اين راه سياست‌گذاري‌هاي كلان علمي و فناورانه بايستي موردتوجه بيشتر قرار گيرند. در حوزه دفاعي نوآوري فناورانه درصورتي‌كه نظام‌مند، در قالب يك الگو، سريع و فراگير باشد، مي تواند به‌صورت تكرارپذير پاسخگوي نيازمندي‌هاي عملياتي با در نظر گرفتن الزامات جنگ تركيبي باشد و اثربخشي بالايي را هم همراه خواهد داشت. با توجه به تجربيات دهه گذشته در جنگ تركيبي، فضاي تعيين‌كننده در نبرد زميني اتفاق مي‌افتد. هدف اين پژوهش ارائه الگوي راهبردي نظام نوآوري فناورانه دفاعي در جنگ تركيبي مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر، پژوهشگران، اساتيد، متخصصان و صاحب‌نظران فناوري نظامي با اولويت نبرد زميني بودند كه تعداد 100 نفر از آن‌ها شناسايي و80 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار اين پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود. نتايج نشان داد كه سياست‌گذاري‌هاي ابلاغي دفاعي، ظرفيت نوآوري، بعد عملياتي نوآوري، دانش تاكتيك‌ها و نظريه‌هاي دفاعي از پيش‌نيازهاي اصلي و خلاقيت، نوآوري، حس سازي، طراحي، فناوري و مرزشكني دانش، سازمان نوآور نظامي و جنگ تركيبي از مهم‌ترين ابعاد و متغيرهاي اصلي الگوي راهبردي نظام نوآوري فناورانه دفاعي در جنگ تركيبي هستند.