نقش عوامل ژئوپليتيكي و ژئواستراتژيك در الگوي راهبردي معماري نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران

به دليل پيچيدگي‌هاي درون‌سازماني و برون‌سازماني، اهميت توجه به معماري سازماني انكارناپذير است. با توجه به فراگير بودن معماري سازماني در قياس با سازمان‌دهي، توجه به كليه عوامل و ابعاد مؤثر در آن رمز تدوين موفق الگوي معماري است كه حاصل آن سازماني پويا، منعطف و كارآمد باشد. يكي از اين حوزه‌ها، محيط‌ شناسي است كه بعد عوامل ژئوپليتيكي و ژئواستراتژيك در آن قابل‌بررسي است. هدف اصلي اين مقاله تبيين نقش عوامل ژئوپليتيكي و ژئواستراتژيك در تدوين الگوي راهبردي معماري نيروهاي مسلح است. اين پژوهش از نوع كاربردي بوده و از روش كمي براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها استفاده كرده است تا ميزان تأثير متغير مستقل يعني «عوامل ژئوپليتيكي و ژئواستراتژيك» را بر متغير وابسته يعني «الگوي راهبردي معماري نيروهاي مسلح» به دست آورد. براي مطالعه پيشينه پژوهش و ادبيات مرتبط با آن، از اسناد و كتب و مقالات مرتبط با موضوع موجود در آرشيو‌ها و كتابخانه‌هاي در دسترس و پايگاه‌هاي اينترنتي معتبر بهره گرفته‌شده است. جامعه آماري متشكل از خبرگان و صاحب‌نظران حوزه نظامي و دفاعي و معماري با تجارب ارزنده در مشاغل راهبردي مي‌باشد كه تعداد 41 نفر به‌عنوان جامعه آماري به طريق تمام شمار تعيين گرديده‌اند. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد كه عوامل ژئوپليتيكي و ژئواستراتژيك در تهيه الگوي راهبردي معماري نيروهاي مسلح به ميزان بالايي مؤثرند.