بررسي الگوي مصرف منابع و خدمات در بيماران مبتلا به سل ريوي اسمير مثبت در شهرستان آزادشهر؛ 94-1392

زمينه و هدف: تشخيص و درمان بيماري سل نيازمند صرف منابع و هزينه زيادي مي باشد و بررسي روند استفاده از اين منابع براي برنامه ريزي و بودجه ريزي در نظام مراقبت هاي بهداشتي پويا مهم است. اين مطالعه با هدف بررسي الگوي مصرف منابع و خدمات در بيماران مبتلا به سل ريوي اسمير مثبت در شهرستان آزادشهر، استان گلستان انجام شد. روش بررسي: در اين پژوهش مقطعي و گذشته نگر، تمام بيماران مبتلا به سل ريوي اسمير مثبت جديد كه در مركز بهداشت شهرستان آزادشهر، بين فروردين 1392 تا مهر 1394، ثبت شده و درمان خود را با موفقيت به اتمام رسانده بودند وارد مطالعه شدند (۴۵ بيمار). داده هاي مطالعه با استفاده از بررسي پرونده بيماران در مراكز بهداشتي ودرماني ارائه دهنده خدمت به همراه مصاحبه تلفني با بيماران و دفتر كل بيماران مبتلا در واحد سل شهرستان استخراج شد. يافته ها: طول دوره درمان و متوسط روزهاي اجراي (Directly Observed Treatment, ShortCourse) DOTS به ازاي هر بيمار به ترتيب 195 و 158 روز بود. متوسط مصرف دارو در طول دوره درمان 741 قرص تركيبي و ميانگين تعداد عكس راديوگرافي و تست هاي آزمايشگاهي (اسميرخلط) تهيه شده به ترتيب 1.7، 4.4 به ازاي هر بيمار بود. هر بيمار به طور متوسط 8.8 نوبت توسط پزشك ويزيت و همچنين 27 درصد بيماران مبتلا به سل بستري شده بودند كه ميانگين اقامت بيماران نيز 1.8 روز بود. نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه ما نشان داد الگوي مصرف منابع و خدمات توسط بيماران مبتلا به سل تحت درمان، تقريباً مطابق با پروتكل هاي طراحي شده از سوي سازمان جهاني بهداشت و وزارت بهداشت و درمان ايران بود.