بررسي انتخاب نام فرزندان ازديدگاه زبان شناسي اجتماعي شناختي در دهه هاي (1366) تا (1395)؛ مطالعه موردي: بخش كلاترزان در شهرستان سنندج

هدف از پژوهش حاضر بررسي روند نام گذاري فرزندان در طول سه دهۀ اخير در بخش كلاترزان سنندج است. ﻧﺎم، ﭘﺪﻳﺪه ﻣﻬﻢّ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﺎورﻫﺎي دﻳﻨﻲ، ﻣﻠّﻲ، ﻓﻜﺮي و ﺗﺎرﻳﺨﻲ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ رﻳﺸﻪ دارد؛ بنابراين با تغيير نام ها، ضرورت هاي جديد فرهنگي مردم، خود را در چگونگي نام گذاري نمايان مي سازند. به دليل چندبعدي بودن عنصر زباني نام، نوشتار پيش رو در چارچوب زبان شناسي اجتماعي شناختي انجام گرفته است؛ زيرا جامعه شناسي زبان و زبان شناسي شناختي، هيچ‌يك به تنهايي قادر به تبيين جنبه هاي گوناگون نام گذاري نيستند. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. در اين راستا 8325 نام پسر و دختر به‌صورت تمام‌شماري گردآوري شد. نام ها به‌لحاظ جنسيت، تفاوت گونه هاي سوراني و هورامي زبان كردي و همچنين ميزان استفاده از نام‌هاي الهام گرفته از طبيعت بررسي شده است. براساس يافته‌هاي پژوهش، ميانگين نام هاي سه دهه برآمده از خاستگاه هويت ملّي بالاترين فراواني (2628) را داشته‌ و نام هاي قومي (2440) و نام هاي مذهبي (2353) به ترتيب رتبه دوم و سوم فراواني را دارد. نام‌هاي با هويت ملّي و مذهبي، روندي كاهشي داشته و‌ گرايش به‌ نام‌هاي قومي و فراملّي، سيري افزايشي داشته‌ است.