شناسايي اثرات و تحليل نقش گردشگري در رضايتمندي و حمايت ساكنان مقاصد گردشگري (مطالعه موردي: گردشگاه سياسرد بروجن)

گردشگري به عنوان نيروي اصلي اقتصادي و فرهنگي در دنيا شناخته شده است و همچون ابزاري نيرومند در راستاي ايجاد منفعت براي جوامع محلي در نظر گرفته مي شود. از عوامل موثر در افزايش روند گردشگري توجه به جامعه ميزبان در محيط هاي گردشگري و ميزان رضايتمندي و خشنودي آنها از اين فعاليت ها است. از اين رو درك و فهم ساكنان از اثرات گردشگري براي دستيابي به حمايت هاي ايده آل از توسعه گردشگري ضرورت مي يابد. هدف كلي اين تحقيق، شناسايي ابعاد عملكرد گردشگري و مكانيسم اثرگذاري آن بر حمايت از توسعه گردشگري در گردشگاه سياسرد شهر بروجن است. ابزار پژوهش پرسشنامه اي محقق ساخته است كه روايي آن با نظر متخصصان و پايايي آن با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ به به تأييد رسيده است. جامعه آماري پژوهش ساكنان شهر بروجن بوده و حجم نمونه 155 نفر است. براي تحليل داده ها از قابليت هاي آماري در نرم افزار SPSS و مدلسازي معادلات ساختاري در نرم افزار AMOS استفاده شده است. برآيند ارزيابي ها مطابق با تحليل هاي صورت گرفته نشانگر آن است بيشترين اثرات گردشگري در حوزه اجتماعي مشاهده شده است كه اين وضعيت را مي توان ناشي از يك فرآيند پيچيده تغيير و مبادله بين گردشگران، سكونتگاه هاي ميزبان و مقاصد گردشگري دانست. ديگر اثر مهم ناشي از توسعه گردشگري، مربوط به عامل كالبدي است. چنانچه گردشگري در منطقه مورد مطالعه تغييرات نامطلوبي همچون تضاد در بافت قديمي و جديد بواسطه از بين رفتن معماري سنتي، الگو برداري از خانه هاي تاريخي در ساخت مسكن و رواج ويلاهاي گردشگري ايجاد كرده است. در واقع مي توان گفت توسعه گردشگري با ايجاد رضايتمندي در گردشگران مطابق نظريه تبادل اجتماعي منجر به حمايت از توسعه گردشگري گرديده است.