مطالعۀ فرايندهاي مختلف بازيافت گوگرد، بررسي برتري‌ها و كاستي‌هاي هركدام براي انتخاب فرايند مناسب

امروزه با توجه‌به ملاحظات زيست‌محيطي، لزوم كاهش گسترش گازهاي آلاينده به‌ويژه سولفيد هيدروژن بيش از پيش احساس مي‌شود؛ بدين دليل انتخاب فرايند مناسب براي تبديل گازهاي اسيدي پالايشگاه‌ها به گوگرد عنصري از اهميت بالايي برخوردار است. در اين مقاله فناوري‌‌هاي مختلف بازيافت گوگرد از گاز اسيدي مطالعه و شرايط مختلف عملياتي، تفاوت‌ها، برتري‌ها و كاستي‌هاي هر كدام بررسي شده‌است. انتخاب فناوري‌ مناسب به ظرفيت، شرايط خوراك، ميزان بازيافت مورد نياز، شرايط عملياتي و مسائل اقتصادي وابسته است. نتايج به‌دست‌آمده از مطالعۀ انجام شده نشان مي‌دهد كه در ظرفيت‌هاي بالا، براي رسيدن به بازيافت گوگرد در حدود 97%، بهترين گزينه فرايند كلاوس اصلاح شده است. به‌منظورافزايش بازيابي، لازم است از فرايند‌هاي پالايش گاز پسماند در ادامۀ فرايند كلاوس استفاده شود. برخي از اين فناوري‌هاي افزايش بازيافت عبارتند از: فرايندهاي زير نقطۀ شبنم، اكسايش مستقيم، تبديل اجزاء گوگردي به H2S و جذب آن با محلول آمين گزينش‌پذير و تبديل اجزاء گوگردي به SO2 و جذب آن با حلال مناسب. مطالعۀ پيش رو نشان مي‌دهد كه براي دست‌يابي به بازيافت بالاتر از 99.9%، فرايند جذب انتخابي سولفيد هيدروژن با محلول آمين گزينش‌پذير و بازگرداندن H2S جدا شده به ابتداي فرايند، مناسب‌ترين گزينه است.