جذب سطحي والريك‌اسيد از محيط آبي به‌وسيلۀ كربن فعال

در پژوهش حاضر، جداسازي والريك‌اسيد به‌روش جذب سطحي با كربن فعال در دماهاي گوناگون ارزيابي‌شد. عوامل مختلفي شامل زمان، دوز جاذب، درجۀ حرارت،  pH، اندازۀ ذره و غلظت اوليه مطالعه‌شد. زمان تعادل، دوز جاذب و دماي مطلوب به‌ترتيب 120 دقيقه، 1 گرم و 45 درجۀ سلسيوس مشاهده‌شد. pH مناسب برابر 4 تعيين شد. با بررسي روابط هم‌دمايي، الگوي لانگموير با نتايج آزمايشگاهي تطابق مناسبي داشت. طبق اين الگو، بالاترين ظرفيت جذب 196.078 ميلي گرم بر گرم حساب‌شد. به‌علاوه، الگوي شبه مرتبۀ دوم همبستگي بيشتري را در ميان ساير روابط جنبش‌شناختي از خود نشان داد. علامت‌هاي منفي انرژي آزاد گيبس و مثبت آنتالپي به‌ترتيب، بيانگر خود به خودي و گرماگير بودن فرايند است. هم‌چنين، علامت مثبت تغييرات آنتروپي در اين پژوهش گوياي افزايش فعاليت ذرات در حين جذب بر روي كربن فعال تسن.