تبيين ادراك اعضاي هيأت علمي در زمينه چالش‌هاي موجود درآموزش پزشكي پاسخگو: يك تحليل محتواي كيفي

زمينه و هدف: آموزش پزشكي به عنوان بخشي از نظام آموزش عالي در دهه هاي اخير، با سرعت زيادي در حال توسعه و گسترش مي باشد. با توجه به پيچيدگي هاي موجود در آموزش باليني، تأثيرپذيري آن از عوامل مختلف محيطي، تغييرات اخير در محيط باليني، اهميت پاسخگو بودن نسبت به بيماران و جامعه و چالش هايي كه در زمينه آموزش پزشكي پاسخگو وجود دارد، به نظر مي رسد كه تبيين ادراك اعضاي هيأت علمي در رابطه با چالش هاي موجود در زمينه آموزش پزشكي پاسخگو كه هدف اين مطالعه بود، ضروري مي باشد. روش كار: اين مطالعه به روش تحقيق كيفي با رويكرد سنتي تحليل محتوا در دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد بهشتي در سال 1393 انجام گرديد. دانش توليد شده در اين رويكرد، بر اساس ديدگاه واحد و منحصر به فرد شركت كنندگان و ريشه گرفته از داده هاي واقعي متن به دست آمد. مشاركت كنندگان، 8 نفر از اعضاي هيأت علمي بودند كه بيشترين اطلاعات را در مورد عوامل زمينه اي اثرگذار بر آموزش پزشكي پاسخگو، بازگو نمودند (نمونه گيري هدفمند). مصاحبه هاي نيمه ساختارمند با آن ها صورت گرفت و از آن ها خواسته شد تا به توصيف تجربيات و ادراكات خود در خصوص آموزش پزشكي پاسخگو بپردازند. به اين ترتيب، جمع آوري داده ها تا رسيدن به اشباع ادامه يافت. همزمان با جمع آوري داده ها، تجزيه و تحليل آن ها نيز، ضمن در نظر داشتن معيارهاي قابليت اعتماد (Trustworthiness) انجام شد. يافته ها: يافته ها شامل 4 درون مايه اصلي »آموزش معيوب و جامعه محور نبودن آن، مشكلات مديريتي و كمبود منابع، عدم تعهد كافي در استادان به عنوان الگو (Role model) و بي انگيزگي دانشجو « بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، ضرورت تغييرات و تحول بنيادين و همه جانبه در برنامه هاي آموزشي و ارتقاي روند آن ها، به نحوي كه نيازهاي جامعه به صورت برجسته تري در آن ها نمايان باشد، به خوبي احساس شد. همچنين، راهكارهايي جهت افزايش انگيزه در استادان و دانشجويان ارايه گرديد.