مشاركت دانشجويان در كلاس درس و راهكارهاي ارتقاي آن؛ يك مطالعه مروري

زمينه و هدف: مشاركت دانشجويان در كلاس از ويژگي هاي طيف گسترده اي از طراحي هاي آموزشي است و مي تواند دربردارنده نظريات انديشمندانه و جالب توسط دانشجويان بوده، موجب تقويت، ايجاد انرژي مثبت، و اشتياق در جو كلاس گردد. با اين حال، چنانچه مشاركت دانشجويان در كلاس مديريت نگردد باعث خستگي معلم و سردرگمي دانشجويان مي شود. هدف از انجام اين مطالعه مروري، بررسي الگوهاي مشاركت دانشجويان در كلاس درس و ارائه ي راهكارهاي مناسب به منظور ارتقاي آن است. روش كار: به منظور انجام اين مطالعه مروري بر اساس PRISMA Flow Diagram، كه مختص مطالعات مروري است، كليد واژه هاي مناسب در پايگاه هاي علمي مختلف جستجو شد و در مرحله نخست تعداد 35 مقاله مرتبط با موضوع مطالعه حاضر بدست آمد. سپس با مطالعه چكيده مقالات استخراج شده، تعداد 25 مقاله كه از هر جهت در راستاي تامين اهداف مطالعه حاضر نبودند از فرآيند پژوهش حذف گرديده و در نهايت تعداد 10 مقاله، كه به طور جامع تري به بيان مسئله و تبيين راه حل هاي مرتبط با آن پرداخته بودند، انتخاب و خلاصه اي از مطالب آنها در قالب يك راهنما جهت اساتيد و مدرسين دانشگاه تهيه و تنظيم گرديد. يافته ها: مقالاتي كه بعد از جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي به دست آمدند همگي مبتني بر متودولوژي مطالعات مروري بوده و در ايالات متحده و كانادا به انجام رسيده بودند. مضامين كلي مورد بحث در اين مقالات شامل مزاياي مشاركت دانشجويان در تدريس، استراتژي هاي افزايش مشاركت، دلايل كمبود مشاركت، و نيز طبقه بندي و ارزشيابي مشاركت دانشجويان در تدريس بود. نتيجه گيري: نظر به اهميت مشاركت دانشجو در كلاس درس بر ارتقاي كيفيت آموزش، اهتمام اساتيد دانشگاه به ايجاد بستر مناسب به منظور توسعه مشاركت دانشجو در فرآيند تدريس توصيه مي گردد.