تحليل عدم قطعيت تراز آب زيرزميني در شرايط تغيير اقليم (مطالعۀ موردي: محدودۀ مطالعاتي هشتگرد)

‌پژوهش حاضر به دليل تأثير پديدۀ تغيير اقليم بر منابع آب زيرزميني، با استفاده از سناريوهاي انتشار گزارش پنجم تغيير اقليم تحت پنج مدل HadGem2Es، Micro5، MPI-Esm-MR، EC-ERATH و GFDL-CM3 شبيه‏سازي بارش و دما انجام گرفت. نتايج به‌دست‌آمده از سناريوهاي اقليمي در مدل جريان آب زيرزميني MODFLOW اعمال شد و براي سه دورۀ زماني آيندۀ نزديك (2020-2040)، آيندۀ مياني (2040 -2060) و آيندۀ ‏دور (2060-2080‏) پيش‏بيني سطح آب زيرزميني انجام گرفت. شبيه‏سازي‏ جريان آب زيرزميني در آبخوان، بيانگر افت سالانۀ 73 سانتي‌متري سطح آب زيرزميني است كه با ادامۀ اين وضعيت، آبخوان از حالت بحراني به حالت فوق بحراني براي بهره‎برداري تبديل مي‏شود. با ادامۀ اين روند در ساليان بعد پديدۀ نشست زمين دور از ذهن نبايد باشد. نتايج ادامۀ شرايط موجود نشان مي‏دهد اين آبخوان در پايان سال آبي 1403ـ 1404 نسبت به مهر 1389 كه ابتداي دورۀ شبيه‏سازي است، بيش از 22 متر افت خواهد داشت كه بيش از نصف اين افت مربوط به 8 سال انتهايي خواهد بود. بر اين اساس، نتايج 5 مدل اقليمي و سه سناريوي انتشار، پيش‏بيني وضعيت آبخوان انجام و با توجه به هيدروگراف به‌دست‌آمده، ميزان عدم قطعيت نتايج مدل‌هاي اقليمي در هيدروگراف آبخوان ارزيابي شد. نتايج نشان داد سناريوي انتشار RCP 8.5 داراي بيشترين ميزان اختلاف بين حداقل و حداكثر تراز آب زيرزميني است.