فلسفه سياسي و مواجهه با كرونا؛ مواجهه با همه‌گيري ويروسي كوويد19 از منظر فلسفه سياسي معاصر

اين نوشتار به بررسي ظرفيت نظريه هاي فلسفه سياسي معاصر در مواجهه با ويروس كوويد19‌ مي‌پردازد. جهت انجام اين مهم نويسنده به پيشهاد طبقه بندي ويژه‌‌اي براي فهم تنوع حاكم بر منطق اقدام و عمل در حوزه عمومي بر اساس نظريه هاي فلسفه سياسي همت مي‌گمارد و سپس، از منظر آگاهي ناشي از اين طبقه‌بندي مفهوم پردازانه، سطوح مختلف درك موقعيت به لحاظ فلسفي را در مواجهه با اين ويروس همه‌‌گير به بحث مي‌گذارد. بر اين اساس چهار گروه نظريه‌پردازي عدالت محور، سنت محور، نتيجهمحور و آزاديمحور معرفي مي‌گردد. نوشتار مي‌كوشد، در تلاشي ابتدائا معرفت‌شناسانه و سپس ظرفيت‌سنجانه بر پايه نظام هنجاري ناشي از هر يك از نظريه هاي فلسفه سياسي، امكان هاي پيش روي اين ديسيپلين هاي نظري را جهت فهم موقعيت همه‌‌گيري ويروس كرونا و سپس مواجهه با آن توضيح دهد. مقاله قادر به شناسايي طيفي از امكان ها، بر اساس رويكردي انتقادي و تحليلي، مي‌گردد. فرضيه پژوهش آن است كه به ميزاني كه نظريات فلسفه سياسي از سمت معرفت‌شناسي كل نگر متعين پيرامون عدالت‌گرايي به سمت معرفت‌شناسي جزءنگر نامتعين پيرامون آزادي‌گرايي تغيير موقعيت مي‌يابند، استعداد سياست‌گذاري كنترل پايه و محدوديت‌گرا در جامعه كاهش مي‌يابد.