در آمدي پديدارشناختي بربحران كوويد۱۹ با تاكيد بر موقعيت هاي مرزي

اين نوشته تلاش كرده است وجوهي از پديدار كرونا كه در دام مستوري افتاده‌اند را مورد مطالعه قرار دهد و به آنها مجال دهد تا خود را بنمايانند‌.‌ در چنين جهتي‌،‌ مقاله بحث كوتاهي عرضه كرده است درباره ابعاد وضعيت بحراني ناشي از بيماري‌هاي همه‌گير با تاكيد بر كرونا و نشان داده است كه بحران مذكور سبب شده است كه بحران‌هاي ناشي از كنش انساني از پستوي خود خارج شوند و انسان را مجبور سازند تا وضعيت بحراني خود را دريابد و درگير آن شود‌.‌ مقاله بحث كرده است كه پاندمي كوويد ۱۹‌،‌ شش سطح بحران رابطه انسان با خود‌،‌ با فرهنگ ملي‌،‌ با طبيعت‌،‌ با ديگري‌،‌ با خدا‌،‌ و با علم را از پستو درآورده است و انسان را مجبور كرده است كه در خود و در رابطه خود با غير خود توقف كند‌.‌ گرچه پديدارشناسي پاندومي كوويد ۱۹ زماني به سرانجامي مي‌رسد كه سطوح شش‌گانه بحران مذكور به ترتيب از طريق وام‌گيري مفاهيم فلسفي«موقعيت‌هاي مرزي»‌،‌ «نزاع براي ارج‌شناسي»‌،‌ «گشتل»‌،‌ «ديگري»‌،‌ «نام خدا» و «بحران علم» مورد مطالعه قرار گيرند‌،‌ مقاله به دلايل روش‌شناختي ترجيح داده است‌،‌ درآمد آن را برگزار كند و به كمك واضع اصطلاح موقعيت‌هاي مرزي‌،‌ كارل ياسپرس‌،‌ منحصرا بر سطح نخست بحران توقف كند و به ايضاح آن بپردازد‌.‌ مقاله بدين ترتيب با برشمردن دو خصلت اصلي موقعيت‌هاي مرزي يعني تعارض و شكست‌،‌ و چهار موقعيت مشخص مرزي يعني رنج‌،‌ جدال‌،‌ گناه و مرگ تلاش كرده است شرحي از بحران‌هاي ناشي از كرونا فراهم آورد و نشان دهد كه بحران مذكور‌،‌ نقش‌هاي موقعيت‌هاي كلي و موقعيت‌هاي مرزي را جا به جا كرده است‌.‌ اگر موقعيت‌هاي مرزي در شرايط عادي حاشيه‌اي بر متن موقعيت‌هاي كلي بوده است‌،‌ در شرايط كرونايي جاري اين موقعيت‌هاي كلي مبتني بر آگاهي است كه حاشيه‌اي بر متن درگيري‌هاي وجودي در موقعيت‌هاي مرزي شده است و چون چنين است ضرورت دارد كه نحوه مواجهه با آن از سطح اگزيستانسيل به سطح اگزيستانسيال و از خاستگاهي ناشي از اگزيستانس آدمي به موقعيت‌هاي كلي رودرروي دازاين تغيير جهت دهد‌.