تاثير بازي هاي توجهي و توانبخشي شناختي بر توجه و كاركرد هاي شناختي كودكان بيش فعال

مقدمه و اهداف امروزه نقص توجه/بيش فعالي از رايج ترين اختلالات رفتاري و مشكلات روانشناختي كودكان است كه در مراجعان به درمانگاه‌هاي روانپزشكي مشاهده مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير بازي هاي توجهي، توانبخشي شناختي و تمرينات تركيبي بر توجه و كاركرد هاي شناختي كودكان بيش فعال مي باشد. مواد و روش ها پژوهش حاضر با توجه به اهداف پيش بيني شده، از نوع تحقيق نيمه تجربي و طرح آن پيش آزمون-پس آزمون با چند گروه بود. شركت كنندگان شامل 40 كودك 9 تا 12 سال مقطع ابتدايي بودند كه به صورت تصادفي در چهار گروه بازي هاي توجه ي، تمرينات توانبخشي شناختي، تمرينات تركيبي (ريتميك شناختي) و گروه كنترل تقسيم شدند. در پيش آزمون هر آزمودني آزمون هاي مربوط به سنجش حافظه كاري (آزمون ان بك)، توجه پايدار (آزمون عملكرد مداوم) و كاركردهاي اجرايي (آزمون برج لندن) را اجرا كردند. سپس آزمودني ها بر اساس گروه بندي ذكرشده، به مدت 16 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقيقه به تمرين پروتكل گروه خود پرداختند. پس از آخرين جلسه تمرين، آزمودني ها پس آزمون را كه شامل اجراي مجدد آزمون هاي مربوط به سنجش حافظه كاري (آزمون ان بك)، توجه (آزمون عملكرد مداوم) و كاركردهاي اجرايي (آزمون برج لندن) بود را اجرا نمودند. يافته ها يافته ها نشان داد در متغير كاركردهاي اجرايي، حافظه كاري و توجه، گروه تمرين تركيبي به طور معناداري خطاي كمتري نسبت به گروه كنترل داشتند، اما گروه هاي ديگر تفاوت معناداري باهم نداشتند (P 0/05). نتيجه گيري گروه هاي تركيبي تقريبا در تمام خرده مقياس ها منجر به بهبود حافظه كاري، توجه و كاركردهاي اجرايي كودكان داراي بيش فعالي مي شود.اين عملكرد بهتر به بهره برداري هم زمان از فوايد دو نوع تمرين نسبت داده شد.