برهمكنش كود پتاسيم و تنش آبي بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي گياه دارويي چاي ترش

در اين تحقيق، اثر مقادير مختلف آب آبياري و كود پتاسيم بر چاي ترش مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش درقالبطرح كرت‌هاي يك بارخرد شده به صورت بلوك كامل تصادفي در سه تكرار با چهار تيمار آب آبياري (I1 ، I2 ، I3و I4به ترتيب معادل 40%، 60%، 80% و 100% نياز‌آبي‌گياه) سه سطح پتاسيم (K1، K2وK3  به ترتيب معادل 50%،  75% و 100% نياز‌كودي پتاسيم) به عنوان كرت فرعي انجام شد. در پايان آزمايش، پارامترهاي كمي شامل ارتفاع گياه، وزن و تعداد كپسول، عملكرد خشك و كارآيي مصرف آب آبياري اندازه‌گيري شد. همچنين، پارامترهاي كيفي شامل مقدار آنتوسيانين، پروتئين و كربوهيدرات براي بررسي اثرات تنش آبي و كودي بر كيفيت چاي ترش اندازه گيري شد. نتايج آزمايش نشان داد كه اثرات ساده آب آبياري و كود پتاسيم بر تمامي پارامترهاي اندازه‌گيري شده در سطح احتمال 1% و 5% معني‌دار گرديد. بيشترين عملكرد از تيمارهاي 100 % مصرف كود پتاسيم و 80 % نياز آبي به دست آمد. بيشترين بهره‌وري آب آبياري در تيمار 60 % نياز آبي 100% مصرف كود پتاسيم به دست آمد اما از اين نظر بين تيمارهاي 60% و 80% نياز آبي گياه تفاوت معني‌دار حاصل نشد. از نظر كيفي، با كاهش مقدار آب آبياري تا 60% نياز آبي گياه و كاهش مصرف كود پتاسيم، مقدار آنتوسيانين، درصد پروتئين و كربوهيدرات افزايش يافت. اما از اين نظر بين تيمار 50% و 75% مصرف كود پتاسيم تفاوت معني دار مشاهده نشد. بنابراين باتوجه به وضعيت آب منطقه وكاهش منابع آبي،به‌كاربردن80% نيازآبي باعث صرفه‌جويي در مصرف آب و مصرف 75% كود پتاسيم باعث افزايش كيفيت و تعديل خسارات ناشي از تنش خشكي در چاي ترش مي‌گردد.