اثربخشي آموزش مهارتهاي زندگي بر مهارتهاي مقابله‌اي مادران و‌ علائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي كودكان خانواده هاي نظامي

زمينه و هدف: يكي از مهم ترين مفاهيم در حوزه فرزندپروري مشكلات رفتاري كودك است و تاثير آن بر روابط والدكودك قابل توجه است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي برنامه مهارتهاي زندگي بر مهارتهاي مقابله اي مادران و‌ علائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي دانش آموزان خانواده هاي نظامي است.مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر، نيمه تجربي با پيش آزمونپس آزمون و گروه كترل بود. از بين خانواده هاي شاغل نظامي شهر تبريز در سال 1396، 40 نفر از والدين داراي كودكان 6 الي 8 ساله كه با استفاده از مصاحبه تشخيصي، داراي تشخيص اختلال بي اعتنايي براساسDSM5 به صورت در دسترس انتخاب و بصورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، مهارتهاي مقابله لازاروس و علائم مرضي كودك، ابزارهاي اين مطالعه در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون بودند و بر اساس نتايج پيش آزمون مادران گروه آزمايش در ۸ جلسه ۴۵ دقيقه اي برنامه مهارت هاي زندگي شركت نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18،‌ آزمون هاي آماري تي مستقل، آنكوا و مانكوا تحليل شدند.يافته ها: نتايج تحليل نشان داد آموزش مادران موجب افزايش مهارت هاي جستجوي حمايت اجتماعي، مسئوليت‌پذيري، حل مدبرانه مساله، ارزيابي مجدد مثبت و كاهش مهارت هاي مقابله‌اي رويارويي گر، دوري گزيني، خوشتن‌داري، گريز اجتناب مادران و علائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي دانش آموزان شده است (0.001=p) كه حاكي از اثربخشي اين روش آموزشي است.نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد آموزش مهارتهاي زندگي منجر به بهبود مهارت هاي مقابله اي مادران در ارتباط با فرزندانشان شده و اين روش بر كاهش مشكلات رفتاري كودكان تاثير مطلوبي دارد. از اين رو، پژوهشگر اين روش درماني را بر روي مشكلات كودكوالد پيشنهاد مي كند.