تاثير آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي بر شادكامي و تاب آوري پرستاران بخشهاي مراقبت ويژه: يك كارآزمايي باليني تصادفي شده

سابقه و هدف: پرستاري در بخش هاي مراقبت ويژه با عوامل استرس زاي مختلفي همراه است كه مي تواند وضعيت روانشناختي را متاثر كند. در اين مطالعه تاثير آموزش مهارت هاي مثبت انديشي بر شادكامي و تاب آوري پرستاران بخش هاي مراقبت ويژه بررسي شد. روش بررسي: تعداد 60 پرستار از بيمارستان هاي شهداي تجريش و شهيد طالقاني انتخاب شده و به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. مداخله شامل آموزش مهارت هاي مثبت انديشي به مدت 8 جلسه (هر جلسه 1.5 ساعت) بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه سه قسمتي اطلاعات دموگرافيك، شادكامي آكسفورد (OHI) و تاب آوري كانر و ديويدسون جمع آوري شد. تحليل داده ها با نرم افزار آماري SPSS نسخه 23 صورت گرفت. يافته ها: دو گروه از نظر متغيرهاي دموگرافيك اختلاف معني داري نداشتند. در مرحله پيش آزمون بين دو گروه از نظر ميانگين شادكامي و تاب آوري تفاوت معني داري وجود نداشت. نتايج تحليل كوواريانس حاكي از اثربخشي مداخله در زمينه افزايش شادكامي و تاب آوري بود، به گونه اي كه 55 درصد تغييرات واريانس شادكامي و 43 درصد تغييرات واريانس تاب آوري ناشي از متغير مستقل بود. نتيجه گيري: آموزش مهارت هاي مثبت انديشي سبب بهبود شادكامي و تاب آوري پرستاران شد. اين مداخله يك روش بي عارضه و موثر است كه مي تواند به صورت فراگير در پرستاران جهت تقويت مولفه هاي روانشناختي مورد استفاده قرار گيرد.