اثر تزريق آنتي‌بيوتيك داخل پاكت در حين ايمپلنت دستگاه‌هاي الكترونيكي كاشتني قلبي در پيشگيري از عفونت پاكتي

زمينه و هدف: در سال‌هاي اخير، ميزان ايمپلنت دستگاه‌هاي الكترونيكي قلب به‌تدريج افزايش‌يافته است، درحالي‌كه ميزان عفونت‌هاي مرتبط با دستگاه بيش‌ازاندازه افزايش‌يافته است. براي كاهش احتمال عفونت‌هاي مرتبط با دستگاه، دو روش پيشگيري با آنتي‌بيوتيك موضعي را در هنگام كاشت دستگاه‌هاي الكترونيكي قلب بر روي جلوگيري از عفونت پاكتي، به‌عنوان شايع‌ترين عفونت‌هاي مرتبط با دستگاه، ارزيابي شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كوهورت گذشته‌نگر چندمركزي شامل بيماراني بود كه تحت عمل ايمپلنت دستگاه‌هاي الكترونيكي قلب قرار گرفتند. همه بيماران يك ساعت قبل از عمل، آنتي‌بيوتيك وريدي دريافت كردند. پيشگيري با آنتي‌بيوتيك موضعي براي هر بيمار توسط يكي از اين دو روش انجام شد؛ شستشوي پاكتي يا سفالوتين، يا تزريق آنتي‌بيوتيك فوق در پاكت در پايان عمل از طريق محل بخيه نوع پيشگيري موضعي به انتخاب جراح انجام شد. نتايج: از مارس 2011 تا مارس 2016، 1003 بيمار تحت عمل ايمپلنت CIED قرار گرفتند. شستشوي پاكت با استفاده از آنتي‌بيوتيك براي 664 مورد و تزريق آنتي‌بيوتيك براي 339 مورد انجام شد. ميزان ابتلا به عفونت در تمام بيماران 1.6% بود، 2.3% در گروه شستشو در مقابل0.3% در گروه تزريق (0.016=P). اختلاف معني‌داري در امپدانس ليد و روند آستانه تحريك ضربان تا 2 ماه پس از ايمپلنت دستگاه بين بيماران با دو روش پيشگيري با آنتي‌بيوتيك موضعي وجود نداشت (0.05 P). نتيجه‌گيري: تزريق آنتي‌بيوتيك موضعي از طريق مسير بخيه بعد از ايمپلنت دستگاه‌هاي الكترونيكي قلب ممكن است اثر پروفيلاكتيك تزريق آنتي‌بيوتيك داخل وريدي را در مقابل عفونت‌هاي مرتبط با دستگاه افزايش دهد.