تحليل روابط ساختاري اجتماع يادگيري حرفه‌اي و تعهد معلمان با نقش ميانجي كارآمدي جمعي

اين پژوهش با هدف بررسي نقش ميانجي كارآمدي جمعي در رابطه بين اجتماع يادگيري حرفه‌اي و تعهد معلمان انجام شد. براي اين منظور، يك نمونه 323 نفري از معلمان مقطع ابتدايي شهرستان جيرفت با روش نمونه گيري خوشه‌اي انتخاب شد. با استفاده از پرسشنامه اجتماع يادگيري حرفه‌اي مدرسه لي و همكاران (2011)، مقياس كارآمدي جمعي معلمان چانن موران و بار (2004) و مقياس تعهد معلمان پارك (2005)، داده‌هاي مورد نياز در خصوص متغيرهاي پژوهش گردآوري شدند. پايايي پرسشنامه‌ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ و روايي سازه آنها از طريق تحليل عاملي تاييدي تاييد شد. آزمون فرضيه ها با كاربرد مدل يابي معادلات ساختاري انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه اجتماع يادگيري حرفه‌اي هم بر كارآمدي جمعي و هم بر تعهد معلمان اثر مثبت دارد و اثر كارآمدي جمعي بر تعهد معلمان نيز مثبت بود. بررسي اثر غير مستفيم اجتماع يادگيري حرفه‌اي بر تعهد معلمان نشان داد كه كارآمدي جمعي در رابطه بين اجتماع يادگيري حرفه‌اي و تعهد معلمان نقش ميانجي دارد. سرانجام، نتيجه گيري شد كه مديران مدارس جهت افزايش تعهد معلمان بايد زمينه بهبود كارآمدي جمعي آنان را فراهم سازند كه ايجاد شرايط سازماني مناسب از جمله اجتماع‌هاي يادگيري حرفه‌اي در اين خصوص نقش تعيين كننده‌اي ايفا مي‌كند.