مدل مفهومي مديريت زنجيره تأمين سبز در دستيابي به صنعت ساخت و ساز پايدار

صنعت ساخت با توجه به گستره تأثير آن بر اجتماعات انساني، اقتصاد جهاني و محيط زيست بشري يكي از مهمترين صنايع در بحث توسعه پايدار به شمار مي‌رود. تقاضاي جهان براي توسعه پايدار فشار زيادي بر صنعت ساخت ‌و ساز براي ارتقاء ظرفيت‌هاي پايدار در فرايند ساخت‌ ايجاد كرده است. در مطالعه پيش‌رو سعي شده است، مديريت زنجيره تأمين سبز به عنوان يك رويكرد مديريت محيط ‌زيستي جامع در پي نگراني‌هاي محيط ‌زيستي در صنعت ساخت ‌و ساز معرفي شود و اهميت مديريت زنجيره تأمين سبز در مراحل مختلف فعاليت‌هاي صنعت ساخت و ساز مورد واكاوي قرار گيرد. اين پژوهش يك بررسي توصيفيتحليلي با مطالعه كيفي است. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، مطالعات كتابخانه‌اي و بررسي منابع مكتوب است. روش تجزيه و تحليل داده‌ها، تحليل محتوا است. نتايج مطالعه حاكي از آن است، كه مشاركت‌هاي همكارانه محيط زيست در تسهيل برنامه و اجراي عمليات مديريت زنجيره تأمين سبز نقش بسزايي دارد و اتخاذ الزامات محيط زيستي در مراحل مختلف پروژه ساخت همچون امكان ‌سنجي و نوآوري سبز، طراحي سبز، مديريت مواد و مصالح سبز، ساخت و ساز سبز، بهره ‌برداري و نگهداري سبز و لجستيك معكوس نقشي شايان توجه در چارچوب اجرايي مديريت زنجيره تأمين سبز و پايداري صنعت ساخت ايفا مي‌نمايد.