ارتباط بين پلي‌مورفيسم ژن بتا ديفنسين و تغييرات پروتئين‌هاي فاز حاد و لوكوگرام در گاو شيري مبتلا به اندومتريت باليني

بتا ديفنسين توليد شده در رحم، نقش مهمي در ايمني ذاتي رحم گاو براي پاكسازي عفونت، رفع التهاب و كمك به جمع شدن طبيعي اندومتر پس از زايش دارد. اين مطالعه به منظور بررسي تاثير پلي‌مورفيسم ژن بتا ديفنسين بر تغييرات فاكتورهاي مختلفي همچون پروتئين‌هاي فاز حاد و لوكوگرام پيش و پس از درمان در گاوهاي شيري مبتلا به اندومتريت صورت گرفت. تعداد 51 رأس گاو شيري مبتلا به اندومتريت باليني در زمان انجام تست پاكيزگي رحم (30 تا40 روز پس از زايش) انتخاب شدند. پس از تأييد اندومتريت باليني، گاوها به دنبال اقدامات درماني، مجددا دو هفته بعد ارزيابي باليني شدند. در هر دو زمان نمونه‌گيري شامل خون كامل (حاوي ماده ضد انعقاد) و خون بدون ماده ضد انعقاد به منظور جدا سازي سرم، انجام شد. آزمايش هاي مربوط و همچنين ژنوتايپينگ گاوها بر اساس ژن بتا ديفنسين به روش PCR RFLP انجام گرفت، در نتيجه موتاسيون نقطه‌اي C به T در ناحيه 2239 ژن مورد نظر سه ژنوتيپ متفاوت CC، CT و TT مشاهده شد. با مقايسه تغييرات سرم آميلوئيد آ (قبل و پس از درمان) بر اساس حضور آلل T در ژن β-defensin مشاهده شد كه پس از درمان، گاوهاي داراي آلل T در مقايسه با گاوهاي فاقد آلل T، افزايش سرم آميلوئيد آ را بيشتر نشان دادند، كه اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار بود (0.04=P). در مورد تغييرات ساير فاكتورهاي هماتولوژيك، اختلاف آماري معني‌داري بين ژنوتيپ‌ها و آلل‌هاي مختلف مشاهده نشد.