بررسي تأثير ليزر كم‌توان بر ميزان التيام زخم‌هاي ناشي از جراحي ژنژيوكتومي

مقدمه: يكي از مسائل مهم در جراحي ژنژيوكتومي، كاهش دوره‌ي ترميم زخم‌ها و درد بيماران طي اين دوره است. يكي از راه‌هاي جديد، استفاده از ليزر كم‌توان بوده كه به خاطر عدم وجود عوارض جانبي، تجهيزات قابل قبول و هزينه‌ي كم مورد توجه است. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر تابش ليزر كم‌توان بر تسريع بهبود زخم ناشي از جراحي ژنژيوكتومي بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني كنترل ‌شده بود. در اين پژوهش، 22 نمونه در 12 بيمار با هايپرپلازي لثه در نواحي قرينه كه كانديد جراحي ژنژيوكتومي بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. بعد از انجام ژنژيوكتومي، به طور تصادفي يك ناحيه در هر بيمار تحت تابش ليزر كم‌توان ديود 660 نانومتري براي مدت 5 روز قرار گرفت و ناحيه‌ي ديگر به عنوان گروه شاهد بدون تابش ليزر باقي ماند. براي مشاهده‌ي لايه‌ي اپي‌تليالي در نواحي جراحي، از محلول افشاي پلاك (Mira-2-tone) استفاده شد، سپس فوتوگرافي تهيه و با استفاده از نرم‌افزار فوتوشاپ Adobe photoshop CS 6 2015، مقايسه‌ي مساحت زخم در نواحي تحت تابش و بدون تابش ليزر انجام شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي مستقل، تي زوجي، آناليز واريانس و نرم‌افزار آماري SPSS نسخه‌ي 23 با سطح معني‌داري (0.05 p value ) صورت گرفت. يافته‌ها: مساحت زخم رنگي‌‌شده در روز جراحي و سه روز پس از آن، بين دو ناحيه‌ي تحت تابش و بدون تابش ليزر، تفاوت معني‌داري نداشت، اما مساحت زخم رنگي‌‌شده در محل تحت تابش ليزر در روز هفتم و پانزدهم پس از جراحي، نسبت به گروه شاهد كم‌تر بود (0.001 p value). نتيجه‌گيري: كاربرد ليزر كم‌توان، باعث افزايش اپيتليزاسيون و بهبود زخم در روز 7 و 15 پس از جراحي ژنژيوكتومي مي‌شود.