مفهوم شناسي پديده گسست نسلي و راهكارهاي تربيتي برون رفت از آن

شكاف و گسست نسلي از مصاديق گذار از جامعه سنتي به صنعتي است. اين پديده در طول تاريخ به نحو مختلف روي داده و ميدهد. آنچه براي سقراطها روي داده و بر تمدنهايي چون سومري حادث شده و در گلستان ها و نهج البلاغه ها انعكاس يافته نشان مي دهد كه اين موضوع پيشينه ي طولاني دارد و دغدغه ي همه ي دوره هاي تاريخي بوده است. لذا پژوهش با رويكرد تربيتي به اين پديده پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصيفي-تحليلي مي باشد كه به شيوه توصيفي-تحليلي و با ابزار فيش برداري انجام پذيرفته است. در اين راستا ابتدا به گونه شناسي نسلي و سپس ريشه يابي تاريخي در تمدنهاي اوليه، اسلام، جهان معاصر و ايران و ادبيات پرداخته شد؛ سپس مولفه هاي تشخيص گسست نسلي شناسايي و در نهايت راه هاي برون رفت از اين پديده مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها نشان داد كه مربيان، والدين و مديران يك كشور بايد با عوامل موثر بر اين پديده آشنا شده و عوارض سوء آن را بشناسند. روش هاي فرهنگي و تربيتي صحيح، شامل تناسب شيوه هاى تبليغى با نيازهاى هر دوره، شناخت ويژگي هاي جوان، آموزش انديشيدن و تفكر صحيح به جوانان و پرهيز از القا افكار، عقايد و ارزشهاي خود، تغيير در نظام تربيتي و روش هاي آن، محبت و احترام نسبت به نسل جوان، تغيير روش در آموزش دين و مذهب، مشاركت دادن نسل جديد در امور گوناگون جامعه و بكارگيري الگوهاي جديد ضمن حفظ فرديت جوانان مي تواند سرعت اين پديده را كاهش دهند.