اثربخشي مداخله‌هاي جسمي-روانشناختي چهارگانه بر بهبود سطوح نشانگان خلقي و انزواي اجتماعي زنان سالمند

The Effectiveness of Four-Dimensional Physical-Psychological Interventions on Improving Levels of Mood Syndrome and social isolation in age old Women

مقدمه: با ورود به دوران سالمندي به تدريج از فعاليت‌هاي روانشناختي و اجتماعي افراد كاسته مي‌شود كه اين مهم باعث افزايش نشانگان خلقي افسردگي، اضطراب، استرس و انزواي اجتماعي سالمندان مي‌شود. با اين وجود مي‌توان با اعمال مداخله‌هاي مناسب از علائم خلقي سالمندان كاست و به ايشان در گذران هرچه بهتر دوران پيري كمك نمود. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي مداخله‌هاي جسمي روانشناختي چهارگانه يعني تكنيك الكساندر، روش دوساهو، تركيب خاطره‌گويي و ايفاي نقش و روش تركيبي بر بهبود سطوح نشانگان خلقي، اضطرابي و انزواي اجتماعي ادراك شده زنان سالمند انجام شده است. روش: جامعه آماري كليه زنان در پايان دوره ميانسالي و آغاز دوره سالمندي شهر اصفهان بود. نمونه آماري شامل75 نفر از زنان 60-75سال بود كه در 5 گروه 15 تايي(چهار گروه آزمايشي و يك گروه كنترل) گمارده شدند و تحت مداخله‌هاي مربوط قرار گرفتند. نشانگان خلقي شامل افسردگي، اضطراب و استرس و انزواي اجتماعي در پيش‌آزمون، پس آزمون و پيگيري توسط آزمون‌هاي استاندارد و يا محقق ساخته سنجيده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس با اندازه‌هاي مكرر نشان داد كه اثر اصلي براي همه گروه‌ها در همه متغيرها معني دار است(001/0=P). اگرچه روش تركيبي به طور معني‌داري تأثير بيشتري نسبت به ساير روش‌هاي درماني بر كاهش افسردگي، استرس و انزواي اجتماعي داشته است و روش خاطره‌گويي به طور معني‌داري تأثير بيشتري نسبت به سه روش‌ درماني ديگر بر كاهش اضطراب داشته است.. نتيجه‌ گيري: جهت افزايش بهزيستي روانشناختي در سالمندي و جهت بهبود تنظيم خلق و هم‌چنين ارتقاء تعاملات اجتماعي در اين دوره، به كارگيري مداخله هاي جسمي روانشناختي مورد بررسي در اين پژوهش يعني تكنيك الكساندر، دوساهو و خاطره گويي توصيه مي‌گردد.

Introduction: With the inter of old age, it gradually diminishes the psychological and social activities of individuals, which increases the mood syndrome of depression, anxiety, stress and social isolation of the elderly.The purpose of this study was to investigate the effectiveness of four-dimensional physical-psychological interventions (Alexander technique, dohsa-hou method, compositional reminiscence & role playing, and combination method on the Improving Levels of Mood Syndrome and social isolation in age old Women. Method: The statistical population was all women at the end of middle age and the beginning of the elderly period in Isfahan. The sample consisted of 75 women aged 60-75 years’ old who were assigned to five groups of 15 (four experimental and one control group) and received relevant interventions. The depression, anxiety, stress and social isolation in pre-test, post-test and follow-up were measured by standard or researcher-made tests. Results: The results of repeated measures analysis of variance showed that the main effect for all groups in all variables was significant (P=0.001). Although the combination method was significantly more effective than other therapeutic methods on depression, stress and social isolation, reminiscence had a significantly more effective effect on reducing anxiety than other therapies. Conclusion: In order to increase psychological well-being in aging and to improve mood creation as well as promoting social interactions in this period, the use of psychological psychological interventions in this research is recommended, such as Alexander, dohsa-hou method and reminiscence.