اثربخشي بسته‌ي آموزشي مبتني بر معنادرماني بر احساس تنهايي و خودكارآمدي معلمان بازنشسته

Effectiveness of a psychological-educational package based on the logo therapy on loneliness and self-efficacy of retired teachers

مقدمه: با توجه به افزايش جمعيت سالمندان و لزوم توجه به مسائل سلامت روان‌شناختي سالمندان از جمله احساس تنهايي و خودكارآمدي داراي اهميت است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي بسته‌ي آموزشي مبتني بر معنادرماني بر احساس تنهايي و خودكارآمدي معلمان بازنشسته انجام گرفت. روش: روش اين مطالعه شبهآزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. نمونه آماري پژوهش حاضر شامل 30 نفر از زنان سالمندان بازنشسته آموزش و پرورش مقيم سراي سالمندان شهر كرمان بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تخصيص تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) جايگزين شدند. براي جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه احساس تنهايي راسل، پيپلوا و كارتونا (1980) و پرسشنامه خودكار آمدي عمومي شوارزر و جروسلم (1981) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد، پس از تعديل نمرات پيش ­آزمون، تفاوت بين گروه آزمايش و كنترل در متغير خودكارآمدي در سطح آلفاي 01/0 معنادار بود (534/44=F)، همچنين پس از تعديل نمرات پيش ­آزمون، تفاوت بين گروه آزمايش و كنترل در متغير احساس تنهايي در سطح آلفاي 01/0 نيز معنادار بود (16/34=F)؛ بنابراين، فرضيه‌ي پژوهش مبني بر اثربخشي بسته‌ي آموزشي مبتني بر معنادرماني بر احساس تنهايي و خودكارآمدي در پس‌آزمون مورد تأييد قرار مي‌گيرد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مي‌توان گفت كه استفاده از بسته‌ي آموزشي مبتني بر معنا درماني به دليل قرابت فرهنگي و ديني مي‌تواند در مقابل ساير روش‌هاي درماني در كاهش احساس تنهايي و افزايش خودكارآمدي كارايي بيشتري داشته باشد.

Introduction: Considering the increasing population of the elderly and the need to pay attention to health issues and finding effective therapies, The purpose of the present study was to determine the effectiveness of the educational package based on the meaning of loneliness and self-efficacy of retired teachers. Method: The method of this quasi-experimental study was pre-test and post-test design with control group. The statistical sample of this study was 30 retired elderly residents of Kerman, who were selected by available sampling method. They were randomly assigned to two groups of experimental (15 subjects) and control (15 people). To collect data, the loneliness questionnaire of Russell (1980) and the self efficacy questionnaire 1981) were used. For data analysis, covariance analysis was used. Results: The findings showed that After adjusting the pre-test scores, the difference between the experimental and control groups in the self-efficacy variable was significant at the alpha level of 0.01, (F=44/534), Also, after adjusting the pre-test scores, the difference between the experimental and control groups in the sense of loneliness was also significant at the alpha level of 0.01, (F=34/16). Conclusion: Therefore, the hypothesis of the research on the effectiveness of the educational package based on the psychometrics on loneliness and self-efficacy in the post-test is confirmed. Based on the results, it can be concluded that the use of educational package based on meaning therapy due to cultural and religious affiliation can be more effective against other therapeutic methods in reducing loneliness and increasing self-efficacy.