بررسي رابطه مهارت هاي زندگي با توانمندسازي زنان (مورد مطالعه : استادان خانم دانشگاه)

توانمندسازي زنان و نقش بسيار مهم و تعيين كننده آن در توسعه پايدار از جمله موضوعات مورد توجهي است كه امروزه به لحاظ نظري و كاربردي به آن پرداخته مي شود. هدف تحقيق حاضر بررسي رابطه ابعاد مهارت هاي زندگي با توانمندسازي زنان مي باشد. مهارت هاي زندگي داراي ابعاد مختلف شامل مهارت مقابله با استرس ها، مهارت حل مساله، مهارت تفكر خلاق، مهارت تفكر نقادانه، مهارت برقراري رابطه موثر با ديگران، مهارت برقراري روابط بين فردي سازگارانه، مهارت خود آگاهي و مهارت همدلي با ديگران مي باشد. چارچوب نظري تحقيق بر اساس نظريه ساختاريابي گيدنز، نظريه نيازهاي اساسي مازلو، نظريات توانمندسازي و نظريات مهارت هاي زندگي شكل گرفته است. روش پژوهش، توصيفي و از نوع پيمايشي و طرح تحقيق از نوع مقطعي بوده است و جامعه آماري شامل استادان خانم دانشگاه هاي دولتي شهر تهران مي باشد و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران168 نفر محاسبه شده است. نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه مهارت هاي زندگي با توانمندسازي زنان به صورت كلي رابطه داشته است. نتايج حاكي از آن است كه بين ابعاد مختلف مهارت هاي زندگي و توانمندسازي زنان روابط معني داري وجود دارد؛ بدين معني كه با افزايش هر كدام از اين ابعاد، ميزان توانمندي زنان افزايش مي يابد.

this article has no abstract