روش هاي ياددهي- يادگيري برنامه درسي تلفيقي تربيت اجتماعي در دوره ابتدايي

هدف از اجراي اين پژوهش روش هاي ياددهي- يادگيري برنامه درسي تلفيقي تربيت اجتماعي در دوره ابتدايي در سال تحصيلي 1398-1397 بود. روش پژوهش، آميخته (كيفي- كمي) از نوع طرح هاي متوالي- اكتشافي بود. جامعه آماري را متخصصان برنامه درسي و كارشناسان تعليم و تربيت شاغل در مدارس ابتدايي تشكيل دادند كه از بين آنان 40 نفر با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب گرديد. با استفاده از روش تحليل محتوا مدل ترتيبي مايرينگ و نظام مقوله بندي قياسي در سطح كيفي 70 كد و 18 تم از مصاحبه ها و خلاصه اسناد و مدارك استخراج و با استفاده از روش تحليل عاملي در فاز كمي مفاهيم استخراج شده به 17 مقوله فرعي و 6 مقوله اصلي از روش هاي ياددهي- يادگيري مورد تحليل و بررسي قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها در حوزه كيفي بر اساس تحليل محتوا مدل ترتيبي مايرينگ و نظام مقوله بندي قياسي و در حوزه كمي روش تحليل عاملي صورت پذيرفت. نتايج نشان داد كه از رويكردهاي ياددهي ـ يادگيري رشد حرفه‌اي استفاده از روش تدريس تلفيقي تربيت اجتماعي كودكان از درجة اهميت و مورد استقبال بيشتري برخوردار بوده و با استفاده از روش همسال سنجي و نظرخواهي از والدين در ارزشيابي تربيتي فراگيران و اصطلاح روش‌هاي يادگيري و استفاده از راهبردهاي يادگيري مشاركتي، تدريس تيمي، روش‌هاي حل مسئله، اكتشافي، پروژه، بحث و گفتگو و يادگيري خودهدايتي براساس رويكردهاي سازنده گرايي و ساير رويكردهاي ارائه شده در الگو و انجام فعاليت‌هاي شبيه سازي شده، كمترين ارزش را در اين عنصر داشته است.

this article has no abstract