مقايسه‌ي ميزان موفقيت كاشت ابرو در بيماران تاتو شده با بيماران بدون تاتو

مقدمه: ريزش ابرو در انسان، در اثر بسياري از بيماري‌ها مي‌تواند رخ دهد. درمان اين نشانه، بيشتر وابسته به درمان علت زمينه اي آن مي‌باشد. با اين وجود، پس از رفع بيماري زمينه‌اي در برخي از بيماري‌ها، ابرو به حالت اول باز نمي‌گردد و نيازمند ترميم با روش‌هايي مثل تاتو و يا جراحي پيوند مو مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين تأثير تاتو در ميزان موفقيت كاشت ابرو در بيماران كانديداي كاشت بود. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر يك كارآزمايي باليني بود كه 35 بيمار كانديداي كاشت ابرو، در آن شركت داشتند. بيماران با توجه به سابقه‌ي انجام تاتو، در دو گروه تحت جراحي پيوند ابرو قرار گرفتند. عواملي از جمله عوامل دموگرافيك، جهت رويش مو، تراكم مو، علت زمينه‌اي و سابقه‌ي مصرف مواد مخدر، سيگار و الكل نيز بررسي شد. داده‌ها با استفاده آزمون‌هاي آماري Goodman and Kruskal s gamma و ^2χ تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: در اين مطالعه، ميزان رضايت بيماران از عمل كاشت ابرو در افراد تاتو شده در مقايسه با افراد تاتو نشده، تفاوت معني‌داري نداشت(P 0/050). همچنين، ساير عوامل اندازه‌گيري شده، ارتباط معني‌داري با ميزان رضايت بيماران نداشتند. ميانگين سني بيماران در گروه تاتو شده و تاتو نشده به ترتيب 30 و 32 سال بود. نسبت مرد به زن در اين مطالعه، 5 در مقابل 30 نفر بود. نتيجه‌گيري:انجام تاتو پيش از انجام جراحي ترميم ابرو، تأثيري در ميزان رضايت بيماران از جراحي ندارد. با اين وجود، به دليل محدوديت‌هاي موجود در اين مطالعه از جمله حجم كم نمونه‌ها، انجام مطالعات بيشتر توصيه مي‌گردد.