مقايسه‌ي معيار جديد آناتومي سطحي قفسه‌ي سينه Acromio-Axillo-Suprasternal Notch Index (AASI) با چهار روش متداول ديگر جهت پيش‌بيني لارنگوسكوپي مشكل

مقدمه: تعيين لارنگوسكوپي و لوله‌گذاري مشكل، از مهم‌ترين وظايف متخصص بيهوشي است. از اين رو، هدف از انجام اين مطالعه، پيش‌بيني دو وضعيت پيش‌گفته، از طريق مقايسه‌ي 5 روش نسبت قد به فاصله‌ي تيرومنتال (RHTMD يا Ratio of height to thyromental distance)، روش گاز گرفتن لب فوقاني (ULBT يا Upper lip bite test)، روش مالامپاتي تغيير يافته (MMT يا Modified Mallampati test) و محيط دور گردن با Acromio-axillo-suprasternal notch index (AASI) حين اعمال جراحي با بيهوشي عمومي بود. روش‌ها: تعداد 728 بيمار بالغ كه كانديداي جراحي انتخابي و انجام بيهوشي عمومي با لوله‌گذاري تراشه بودند، وارد مطالعه شدند. بررسي راه هوايي پيش از عمل با روش‌هاي AASI، RHTMD، ULBT، MMT و نسبت محيط گردن به فاصله‌ي تيرومنتال (NC/TMD يا Neck circumference to thyromental distance) انجام شد. بعد از القاي بيهوشي، ديد لارنگوسكوپي با معيار Cormack-Lehane نيز ثبت شد. نمودار Receiver operating characteristic (ROC) و مقادير حساسيت، ويژگي و ارزش اخباري مثبت و منفي براي ارزيابي قدرت روش‌ها محاسبه گرديد. يافته‌ها: ديد مشكل حنجره در لارنگوسكوپي، در 9/2 درصد بيماران وجود داشت. بهترين نقطه جهت جداسازي احتمال ديد حنجره در AASI ≥ 6/0 بود كه مقدار آن نسبت به بقيه‌ي روش‌ها بالاترين مقدار بود. AASI بيشترين ويژگي و ارزش اخباري مثبت و منفي را دارد. RHTMD كمترين حساسيت را داشت. MMT، AASI، NC/TMD بيشترين حساسيت را نسبت به بقيه‌ي روش‌ها داشتند. نتيجه‌گيري: AASI مي‌تواند آزمون غربالگري مفيدي براي پيش‌بيني لارنگوسكوپي مشكل در اعمال جراحي با بيهوشي عمومي باشد.