كاربردهاي باليني فن‌آوري كپسولاسيون سلولي در انتقال دارو و سلول

مقدمه: كپسوله كردن سلول، روشي است كه به منظور محبوس كردن سلول‌ها در داخل پليمرهاي نيمه‌تراوا استفاده مي‌شود. به دليل نيمه‌تراوا بودن اين پليمرها، اكسيژن و مواد مغذي مورد نياز سلول‌ها مي‌توانند عبور كنند، اما سلول‌هاي سيستم ايمني كه مي‌توانند سبب رد سلول‌هاي پيوند شده شوند، قادر به عبور نمي‌باشند. از زمان ابداع مفهوم كپسولاسيون سلولي، بسياري از دانشمندان از اين فن‌آوري بيوتكنولوژي به عنوان يك جايگزين اميدوار كننده براي محافظت از سلول‌هاي پيوندي در مقابل پاسخ ايمني ميزبان ياد مي‌كنند. انگيزه‌ي اصلي ايجاد اين روش، غلبه بر مشكلات موجود در رد پيوند است و در نتيجه، نياز به استفاده‌ي طولاني مدت از داروهاي سركوب كننده‌ي سيستم ايمني پس از پيوند عضو كاهش مي‌يابد. در اين مقاله، با جستجو در مقالات منتشر شده سعي شد مرور گذرايي بر تكنولوژي كپسولاسيون سلولي و كاربردهاي آن در زمينه‌ي انتقال دارو و سلول جهت كاربردهاي درماني انجام شود. روش‌ها: جستجوي سايت Pubmed به منظور يافتن مقالات مرتبط انجام شد. تنها از مقالات انگليسي استفاده شد. يافته‌ها: جنبه‌هاي مختلف تكنيك كپسولاسيون سلول در زمينه‌ي درمان بيماري‌ها، پيش‌زمينه‌ي تاريخي، يافته‌هاي پژوهشي و پارامترهاي مهم دخيل در اين روش، به صورت اجمالي بررسي شده است. نتيجه‌گيري: ويژگي‌هاي فن‌آوري كپسوله كردن سلول‌ها اين اجازه را مي‌دهد كه بتوان از اين فن‌آوري زيستي براي دارورساني يا تحويل سلول استفاده كرد. در فن‌آوري كپسولاسيون سلولي، سلول‌هاي كپسوله شده، به عنوان كارخانه‌هاي سنتز كننده‌ي مولكول‌هاي درماني مورد نظر عمل مي‌كنند. با نگاه به آينده، انتظار مي‌رود سلول‌درماني با استفاده از كپسوله كردن سلول‌ها در داخل پليمرهاي نيمه‌تراوا، به طور قابل توجهي پيشرفت نمايد. پتانسيل ذاتي و اثربخشي اين تكنيك در زمينه‌ي محبوس‌سازي سلول‌ها با رونق گرفتن مهندسي بافت و پزشكي احيا كننده، به طور چشم‌گيري افزايش خواهد يافت.