اثرات تضعيفي عصاره‌ي آبي دارچين بر يادگيري و حافظه‌ي فضايي رت صحرايي نر مبتلا به ديابت شده با استرپتوزوتوسين

مقدمه: دارچين (Cinnamonum verum) داراي اثرات درماني همچون ضد ديابت، كاهش دهنده وزن، چربي و قند خون مي باشد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثرات عصاره آبي دارچين بر يادگيري و حافظه فضايي در رت هاي مبتلا به ديابت بود. روش ها: در اين بررسي، 28 سر رت نر بالغ از نژاد ويستار (Wistar) با محدوده وزني 30±200 گرم استفاده شد. رت ها به چهار گروه هفت تايي شاهد يا سالم، سالم دريافت كننده عصاره، مبتلا به ديابت و مبتلا به ديابت دريافت كننده عصاره تقسيم شدند. القاي ديابت با تزريق داخل صفاقي 50 ميلي گرم بر كيلوگرم استرپتوزوتوسين انجام شد. آزمايش ها براي سه هفته طراحي شد. در اين مدت، تيمار با استفاده از عصاره با دز 200 ميلي گرم بر كيلوگرم انجام شد. در پايان دوره، وزن رت هاي تحت تيمار با گروه شاهد مقايسه گرديد. سنجش يادگيري و حافظه فضايي به كمك ماز شعاعي هشت بازويي انجام شد. داده ها با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA تحليل شد. يافته ها: افزايش معني دار (P 0.05) در زمان سپري شدن براي يافتن غذا در رت هاي مبتلا به ديابت، دريافت كننده عصاره و مبتلا به ديابت دريافت كننده عصاره در مقايسه با گروه شاهد، نشان دهنده اثرات تضعيفي دارچين روي يادگيري و حافظه فضايي رت ها بود. نتيجه گيري: عصاره آبي دارچين، منجر به تضعيف يادگيري و حافظه فضايي رت هاي مبتلا به ديابت مي شود. احتمال مي رود اين اثر تضعيفي در رت هاي ديابتي دريافت كننده دارچين، ناشي از افزايش قند خون و اثرات مخرب آن بر عملكرد سيستم عصبي باشد.