بررسي شيوع علايم وستيبولار در بيماران مبتلا به ميگرن در شهر اصفهان

مقدمه: ميگرن، يك اختلال سردرد شايع مي باشد و بيماران مبتلا، به طور شايع شكايات دهليزي را گزارش مي كنند. هر چند، ارتباط بين ميگرن وستيبولار و علايم وستيبولار در پژوهش هاي بسيار مورد مطالعه قرار گرفته است، شيوع علايم وستيبولار در بيماراني كه به نوع وستيبولار ميگرن مبتلا نيستند، كمتر مورد توجه قرار گرفته است. از اين رو، مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع علايم وستيبولار در بيماران مبتلا به ميگرن شهر اصفهان انجام شد. روش ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي تعداد 400 بيمار مبتلا به ميگرن به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي بررسي شيوع علايم وستيبولار در بيماران مبتلا به ميگرن، از پرسش نامه محقق ساخته مشتمل بر 25 پرسش در قالب 9 معيار استفاده گرديد. يافته ها: تفاوت معني داري بين دو گروه بيماران مبتلا به ميگرن با اورا و ميگرن بدون اورا از نظر علايم احساس چرخش (P=0.03)، عدم تعادل (P=0.01) و احساس فشار در سر (P 0.01) وجود داشت. علايم وستيبولار بر حسب بيشترين شيوع به ترتيب شامل تهوع (78.0 درصد)، سبكي سر (74.5 درصد)، ترس از صدا (72.3 درصد) بودند. نتيجه گيري: علايم وستيبولار در بين بيماران مبتلا به ميگرن از شيوع بالايي برخوردار است كه اين موضوع، پيشنهاد كننده اين مطلب است كه ممكن است بين مكانيسم ايجاد اين علايم و پاتوفيزيولوژي بيماري ميگرن اشتراكاتي وجود داشته باشد. همچنين، شيوع برخي علايم در بين دو گروه بيماران مبتلا به ميگرن با اورا و ميگرن بدون اورا، تفاوت چشمگيري دارد كه مي تواند از نظر تشخيصي به افتراق بين اين دو گروه كمك شاياني كند.