بررسي نقش پيش‌آگهي دهنده‌ي سطح سرمي سلنيوم بيماران دچار آسيب‌هاي چندگانه در بدو ورود به بخش مراقبت‌هاي ويژه بر نياز به تهويه‌ي مكانيكي و مدت زمان آن و ارتباط با عوامل التهابي و مرگ و مير بيماران

مقدمه: سلنيوم يكي از عناصر كمياب بدن است كه در بدن نقش هاي فيزيولوژيك متعددي را ايفا مي كند. كمبود اين عنصر، مي تواند بسياري از سلول هاي ايمني و مدياتورها را تحت تاثير قرار دهد. بنابراين، اختلال در سطح سرمي آن باعث اختلال در عملكرد اعضا و در نهايت، سپس و نارسايي اندام ها و كاهش بقا مي شود. از اين رو، مطالعه حاضر با هدف تعيين نقش پيش آگهي دهنده سطح سرمي سلنيوم در بيماران دچار آسيب هاي چندگانه، در بدو ورود به بخش مراقبت هاي ويژه، بر نياز به تهويه مكانيكي، مدت زمان آن، ارتباط با عوامل التهابي و مرگ و مير بيماران به انجام رسيد. روش ها: طي يك مطالعه توصيفي- تحليلي در سال 1394، 80 بيمار دچار آسيب هاي چندگانه كه در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان الزهراي (س) اصفهان بستري بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند و نقش پيش آگهي دهنده سطح سرمي سلنيوم در آن ها در بدو ورود به بخش مراقبت هاي ويژه بر نياز به تهويه مكانيكي، مدت زمان آن، ارتباط با عوامل التهابي و مرگ و مير بيماران بررسي گرديد. يافته ها: ميانگين سطح سرمي سلنيوم بيماران مورد مطالعه، 77.54±44.9 بود و 43 نفر (53.8 درصد) داراي سطح سلنيوم پايين و 37 نفر (46.2 درصد) داراي سطح سلنيوم طبيعي بودند. بر حسب آزمون همبستگي Pearson، سطح سرمي سلنيوم با سطح اينترلوكين 6، لكوسيت، هماتوكريت، pH، PaO2/FiO2، ضربان قلب، (GCS) Glasgow coma scale و امتياز (APACHE II score يا Acute physiology and chronic health evaluation II score)، همبستگي معني داري داشت (p 0.050)، اما با ساير متغيرها رابطه معني داري نشان نداد. نتيجه گيري: سطح سرمي سلنيوم با نياز به تهويه مكانيكي بيماران دچار آسيب هاي چندگانه، ارتباط معني داري نداشت، اما با اينترلوكين 6، مرگ ومير بيماران، ميانگين ضربان قلب، ميزان رسوب اريتروسيتي، لكوسيت، هماتوكريت، pH، PaO2/FiO2، GCS و امتياز APACHE در دو گروه با سطح سلنيوم پايين و طبيعي اختلاف معني داري داشت.