بررسي اثربخشي استات روي 1/2 درصد موضعي در درمان خارش و اريتم بيماران سبورئيك درماتيت تحت درمان با محلول كتوكونازول 2 درصد

مقدمه: درماتيت سبورئيك يك بيماري مزمن است كه در بعضي موارد، با وجود درمان مناسب، علايم بيمار ادامه مي يابد. از اين رو، هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثربخشي استات روي 1.2 درصد و تاثير آن در درمان سبورئيك درماتيت بود. روش ها: مطالعه حاضر، يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي يك سو كور بود. جامعه آن شامل بيماران درماتيت سبورئيك نواحي صورت و اسكالپ كه به درمانگاه هاي پوست وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان مراجعه نمودند، بودند. 60 نمونه وارد مطالعه و به دو گروه 30 نفري تقسيم شدند. براي گروه شاهد، درمان درماتيت سبورئيك شامل محلول كتوكونازول 2 درصد + محلول دارونما و براي گروه مورد، محلول كتوكونازول 2 درصد + محلول استات روي 1.2 درصد تجويز شد. بيماران روزانه يك مرتبه به مدت 4 هفته تحت درمان بودند و قبل و بعد از درمان، بر اساس پرسش نامه سنجش ميزان خارش و اريتم بيمار، كه توسط پزشك معالج تكميل شد، مورد سنجش و ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين نمره خارش قبل از آزمون در گروه مورد، 2.63±2.41 و در گروه شاهد 2.57±2.35 و ميانگين نمره خارش بعد از آزمون در گروه مورد 1.05±0.70 و در گروه شاهد 1.59±1.07 گزارش شد. اريتم قبل از آزمون در گروه مورد 1.23±0.43 و در گروه شاهد 1.07±0.58 و بعد از آزمون در گروه مورد 0.66±0.63 و در گروه شاهد 0.66±0.62 گزارش شد. بر اساس آزمون t، تفاوت خارش بين گروه هاي مورد و شاهد، معني دار بود (p 0.050) و از نظر اريتم، تفاوت معني داري وجود نداشت (p 0.050). نتيجه گيري: هر چند مي توان توصيه كرد استات روي 1.2 درصد در درمان بيماري استفاده شود تا بتوان با كاهش علايم ناشي از اين بيماري، كيفيت زندگي بيماران را بهبود بخشيد، اما بهتر است اثرات اين تركيب بر ساير علايم نظير پوسته ريزي نيز سنجيده شود.