مقايسه‌ي كيفيت دو نوع از محلول‌هاي تغذيه‌ي روده‌اي ( تجاري و غير تجاري) و بررسي توانايي آن‌ها در تأمين نيازهاي تغذيه‌اي بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه

مقدمه: سوء تغذيه، يكي از مشكلات عمده در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه است. انتخاب محلول تغذيه‌اي مناسب به منظور فراهم ساختن انرژي و مواد مغذي مورد نياز آن‌ها، بسيار حايز اهميت است. مطالعه‌ي حاضر، با هدف مقايسه‌ي كيفيت دو نوع از محلول‌هاي تغذيه‌ي روده‌اي (دستي و تجاري) و بررسي توانايي آن‌ها در تأمين نيازهاي تغذيه‌اي بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه، به انجام رسيد. روش‌ها: اين مطالعه، بر روي 150 بيمار تغذيه شده با محلول‌هاي گاواژ دستي و 120 بيمار تغذيه شده با محلول‌هاي گاواژ تجاري انجام گرفت. مواد مغذي نمونه‌هاي محلول‌هاي گاواژ دستي و تجاري، بر اساس گزارش آزمايشگاه مشخص شد. اطلاعات كيفي شامل سن، جنس و علت بستري از پرونده‌ي بيماران ثبت گرديد. همچنين، مقادير مربوط به قد، وزن، دور بازو، نمره‌ي شاخص Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II (APACHE II)، نيازها و دريافت‌هاي تغذيه‌اي بيماران اندازه‌گيري شد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام گرفت. يافته‌ها: مقادير تمامي مواد مغذي در محلول‌هاي گاواژ تجاري بيشتر بود. هر چند اين تفاوت در مورد انرژي، پروتئين، كربوهيدارت، فسفر و كلسيم معني‌دار نبود. دريافت‌هاي تغذيه‌اي (انرژي، درشت مغذي و ريز مغذي) در بيماران تغذيه شده با محلول‌هاي گاواژ تجاري بيشتر بود (0/001 P). انرژي، كربوهيدارت و چربي مورد نياز در بيماران تغذيه شده با محلول‌هاي گاواژ تجاري تأمين شد، اما پروتئين دريافتي كمتر از مقدار مورد نياز آن‌ها بود. در بيماران تغذيه شده با محلول‌هاي گاواژ دستي، فقط چربي مورد نياز و دريافتي تفاوت معني‌داري نداشت، اما بقيه‌ي مقادير دريافتي كمتر از مقادير مورد نياز بيماران بود (0/001 P). نتيجه‌گيري: محتويات انرژي و مواد مغذي در محلول‌هاي گاواژ تجاري، بيشتر از محلول‌هاي گاواژ دستي است و بهتر مي‌تواند نيازهاي تغذيه‌اي بيماران را تأمين كند