بررسي ارتباط فعاليت فيزيكي با مشكلات سلامتي بيان شده توسط خود، در بين دختران نوجوان مدارس شهر اصفهان

مقدمه: يكي از مهم‌ترين عوامل خطر مرگ و مير در سطح جهان، عدم فعاليت فيزيكي مي‌باشد. مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين ارتباط ميزان فعاليت فيزيكي بر روي مشكلات سلامتي بيان شده توسط خود در دختران نوجوان دبيرستاني شهر اصفهان انجام گرديد. روش‌ها: در اين مطالعه، ارتباط ميزان فعاليت فيزيكي با وضعيت سلامت عمومي 360 دختر نوجوان 15 و 16 ساله در شهر اصفهان بررسي شد. داده‌هاي وضعيت سلامت عمومي بر اساس پرسش‌نامه‌ي استاندارد Health behaviour in school-aged children-symptom checklist (HBSC-SCL) و ميزان فعاليت فيزيكي بر حسب معيار PACE+ ارزيابي شد. پس از جمع‌آوري اطلاعات، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي آماري 2χ و Logistic regression تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: 86/8 درصد دانش‌آموزان فعاليت فيزيكي ناكافي داشتند و 62/5 درصد از دانش‌آموزان از مشكلات مربوط به سلامت عمومي رنج مي‌بردند كه از نظر آماري بر اساس ميزان فعاليت فيزيكي انجام شده توسط دانش‌آموزان ارتباط معني‌داري وجود نداشت. در افرادي كه فعاليت فيزيكي كافي نداشتند، شانس بروز سردرد 0/470 برابر، سرگيجه 0/439 برابر و خستگي 0/478برابر كمتر از افرادي بود كه فعاليت فيزيكي كافي داشتند و اين ارتباط معني‌دار بود. مصرف صبحانه بر روي سلامت عمومي (1/699) تأثير داشت و سردرد، سوزش سردل، خستگي و پرخاشگري را به طور معني‌داري كاهش مي‌داد. به علاوه، نمايه‌ي‌ توده‌ي بدني با فعاليت فيزيكي ارتباط داشت. نتيجه‌گيري: بين سطح فعاليت فيزيكي و خوردن صبحانه به ترتيب با نمايه‌ي توده‌ي بدني و برخي مشكلات سلامتي، ارتباط معني‌داري وجود داشت. بنابراين، تدوين برنامه‌هاي آموزشي مناسب و تشويق نوجوانان به فعاليت فيزيكي و اصلاح سبك زندگي، به ويژه مصرف صبحانه، جهت بهبود وضعيت سلامت عمومي در دختران نوجوان نسل آينده‌ي كشور ضروري به نظر مي‌رسد.