ارزيابي ميزان خطاي محاسبه‌ي دز نرم‌افزار طراحي درمان با استفاده از فانتوم جامد Anthropomorphic

مقدمه: دريافت دز صحيح بيمار، نقش مهمي در نتيجه‌ي پرتودرماني دارد. براي دستيابي به اين هدف، از شيوه‌نامه‌ي TECDOC1583 استفاده شده است. هدف از انجام اين مطالعه، ارزيابي مراحل مختلف طراحي درمان جهت محاسبه‌ي دز دقيق دريافتي بيمار و تطبيق آن با نتايج واقعي بود. روش‌ها: در اين مطالعه، توزيع دز براي پرتوهاي تك ميداني، چند ميداني و چند ميداني پيچيده با استفاده از محاسبات نرم‌افزار طراحي درمان TiGRT انجام گرفت و نتايج اندازه‌گيري شده از فانتوم ناهمگن (Anthropomorphic) در مراحل مختلف با هم مقايسه شد. يافته‌ها: بر اساس شيوه‌نامه‌ي TECDOC1583، همه‌ي نتايج به دست آمده مورد قبول واقع شد، اما در مرحله‌ي پنجم آزمون، درصد خطا در ريه، 4/3 درصد با اختلاف 0/3 درصد بود. در مرحله‌ي ششم آزمون، درصد خطا در بافت نرم 5/7 درصد و اختلاف آن 2/7 درصد بود. نتيجه‌گيري: به دليل تراكم الكتروني پايين در بافت ريه، خطاي نرم‌افزار بيشتر بود و در نتيجه، طراحي درمان آن احتياج به دقت بيشتري داشت. با توجه به يافته‌هاي اين مطالعه، درك و فهم كاربران از ويژگي‌هاي عملي و نيز محدوديت‌هاي Treatment planning software (TPS) اهميت ويژه‌اي دارد. در اين حالت، چون نمي‌توان به نرم‌افزار اعتماد كرد، پس بايد اطلاعات در راه‌اندازي دستگاه دوباره ارزيابي شود و مقادير دزهاي محاسباتي و اندازه‌گيري شده مقايسه گردند تا كاستي‌هاي الگوريتم و نيز در صورت امكان آزمون‌هاي مورد قبول براي دستگاه شتاب دهنده، مورد بازبيني قرار گيرند.