تعيين اكتيويته‌ي اندام پستان در بيماران تحت اسكن پرفيوژن قلب با راديوداروي 99mTc-sestamibi با استفاده از روش تلفيق نما

مقدمه: دزيمتري داخلي در پزشكي هسته اي در برآورد سود حاصل از روش مورد استفاده در مقابل خطرات ناشي از آن ضروري است. ميزان دز جذبي از يك راديوداروي تزريق شده، با استفاده از روش هاي متعددي محاسبه مي گردد. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين دز جذبي پستان با استفاده از روش تلفيق نماها بود. روش ها: 22 فرد مونث، در فواصل زماني 15، 60 و 90 دقيقه بعد از تزريق راديوداروي 99mTc-sestamibi زير دوربين گاما قرار گرفتند و اسكن انجام شد. توزيع كمي راديودارو بر حسب اكتيويته با استفاده از روش تلفيق نما بررسي گرديد و سپس، دز جذبي با استفاده از رابطه Medical internal radiation dose (MIRD) محاسبه شد. داده هاي كمي حاصل از دزيمتري اندام مورد نظر، با نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: اكتيويته ي به دست آمده ي پستان در زمان هاي 15، 60 و 90 دقيقه بعد از تزريق به ترتيب 0.234±0.076، 0.170±0.053 و 0.134±0.053 ميلي كوري محاسبه شد. با رسم نمودار تغييرات اكتيويته بر حسب زمان، سير نزولي اكتيويته بر روي نمودار مشاهده گرديد. مقدار متوسط برداشت راديودارو توسط قلب نيز به ميزان 3.065±0.327 درصد محاسبه گرديد. نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه، مطابقت خوبي با نتايج ساير مطالعات معتبر نداشت؛ از اين رو، روش تلفيق نماها از دقت مناسبي در كمي سازي اكتيويته ي اندام ها در اسكن پرفيوژن قلب برخوردار نيست.